John Singer Sargent – ​​wybitny amerykański portrecista i artysta, którego prace znajdują się w Muzeum Sztuk Pięknych w Bostonie

 

John Singer Sargent (1856 – 1925) był amerykański artystą, uważanym za czołowego portrecistę swojego pokolenia. Urodził się we Florencji w rodzinie amerykańskiego lekarza. Studiował malarstwo we Włoszech i Francji.  
Karierę rozpoczął w Paryżu i tu w 1884 roku wywołał sensację na wystawie Paryskiego Salonu swoim obrazem Madame Gautreau. Wystawiony jako Madame X obraz spowodował skargi publiczności na prowokacyjny, erotyczny charakter obrazu. Skandal skłonił Sargenta do przeprowadzki do Anglii. Osiadł w Londynie gdzie specjalizował się w tworzeniu pięknych portretów angielskiej arystokracji, ukazujących piękno, bogactwo i luksus. 
Pracował w całej Europie, na Bliskim Wschodzie i w Ameryce Północnej. Jednak większość życia spędził w Europie. 
Nie spędzał często dłuższych okresów w Stanach Zjednoczonych, co skomentowal powieściopisarz Henry Jamesa: Czy pan Sargent jest rzeczywiście amerykańskim malarzem?. 
Sargent jednak upierał się przy swojej narodowości; w liście do innego artysty-emigranta, Jamesa Abbotta McNeila Whistlera, Sargent napisał: Zachowam swój nosowy akcent. Jeśli kiedykolwiek usłyszysz coś przeciwnego, proszę oświadcz… że jestem Amerykaninem.
 
Największym mecenasem Johna Singera Sargenta w Ameryce był George Vanderbilt, który zlecił wykonanie kilku portretów rodzinnych i był ważnym klientem artysty. Ten poniższy piękny obraz Johna Singer Sargent znajduje się w posiadłosci Georga Vanderbilt w Biltmore Estate w Północnej Karolinie. Przedstawia on Fridericka Law Olmsted wspaniałego architekta krajobrazu, który zaprojektował teren wokół rezydencji Vanderbiltów tak, aby można było obserwować piękno czterech pór roku.
W Biltmore House znajduje się niewielka kolekcja sześciu obrazów Johna Singera Sargenta (tutaj i tutaj).
 

W Muzeum Sztuk Pieknych w Bostonie tuż przy wejściu do sali eksponującej obrazy Johna Singera Sargent, wśród niebiesko-białych japońskich waz zazwyczaj wisi jego obraz Córki Edwarda Darleya Boita. Tego obrazu nie było w muzeum podczas mojej wizyty; został wypożyczony na wystawę Sargent i Paryż w Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku. 
Obraz Córki Edwarda Darleya Boita został namalowany w Paryżu i po raz pierwszy wystawiony tam w 1882 roku.

Para wazonów, Japonia (okolice Arita, koniec XIX wieku). Porcelana z niebieskimi zdobieniami, należała do rodziny Boit. 

                                     Zdjęcie z Wikipedii


W miejscu obrazu Córki Edwarda Darleya Boita wisiał obraz Edouarda Maneta  Egzekucja cesarza Maksymiliana

John Singer Sargent, Artysta w swojej pracowni, 1904. 
Obraz powstał podczas wakacji we włoskich Alpach, które Sargent spędził ze swoim przyjacielem i kolegą malarzem, Ambrogio Raffele.  
Przedstawia on Raffele'a i obraz Sargenta w małym pokoju hotelowym. 
Obraz ten, zakupiony przez Muzeum SztukPieknych rok po ukończeniu, 
był pierwszym obrazem olejnym Sargenta, który kiedykolwiek trafił do amerykańskiego muzeum.  
Krytyk londyńskiego Timesa napisał o nim z podziwem: Z pewnością nigdy wcześniej nie namalowano białych prześcieradeł w ten sposób.

John Singer Sargent, Pani Charles E. Inches (Louise Pomeroy), 1887. Piękna Louise Inches była damą towarzystwa, żoną znanego bostońskiego lekarza.  
Obraz powstał podczas pierwszej podróży Sargenta do Stanów Zjednoczonych jako zawodowego artysty w 1887 roku. Namalował w tym czasie ponad dwanaście portretów w Nowym Jorku, Newport i Bostonie.  
W Bostonie mieszkał w swoich przyjaciół Mary i Edwarda Boit, którzy wrócili z Paryża w 1886 roku, przywożąc ze sobą portret swoich córek, namalowany przez Sargenta w 1882 roku).
Louise Pomeroy Inches (1861–1933) w wieku dwudziestu dwóch lat wyszła za mąż za dr. Charlesa Inchesa z Bostonu, lekarza z wykształceniem na Harvardzie, starszego od niej o dwadzieścia lat, który zasłynął z udzielania bezpłatnej pomocy medycznej ubogim.  
W czasie pozowania do portretu Louise Inches była znaną damą towarzystwa, słynącą z urody i matką dwóch małych synów. Pozowała dla Sargenta w modnej, olśniewającej czerwonej sukni wieczorowej z odważnym dekoltem.
Artysta i modelka lubili swoje towarzystwo; oboje byli utalentowanymi muzykami i podobno grali razem w duecie fortepianowym. 
Kiedy obraz został po raz pierwszy wystawiony w Bostonie w 1888 roku, prasa nazwała go jednym z najwspanialszych dzieł kolorystycznych namalowanych od czasów Tycjana.

 
John Singer Sargent Jawajska tancerka, 1889. 
Jest to niedokończony szkic do niezrealizowanego projektu.  
Sargent wykonał liczne rysunki i trzy duże olejne studia młodych indonezyjskich tancerek podczas wizyty na Światowej Wystawie w Paryżu w 1889 roku.  
Holendrzy skolonizowali Indonezję i sprowadzili do Paryża sześćdziesięciu jawajskich rzemieślników, muzyków i tancerzy, aby reprezentowali swoje rdzenne tradycje. Cztery wyszkolone, młode tancerki – Seriem, Taminah, Soekia i Wakiem – wywołały sensację swoimi tradycyjnymi tańcami, fascynując Sargenta i wielu innych artystów, w tym Auguste’a Rodina.

John Singer Sargent Pani Fiske Warren (Gretchen Osgood) i jej córka Rachel, 1903. 

Gretchen Osgood Warren, pochodzaca z wpływowej bostońskiej rodziny pozowała ze swoją najstarszą córką w Sali Gotyckiej w Fenway Court w Bostonie, gdzie Sargent miał tymczasową pracownię (obecnie Muzeum Isabelli Stewart Gardner).
Na obrazie Sargenta Gretchen Warren ma na sobie różowo-białą satynową suknię, która należała do jej bratowej, ponieważ Sargent nie pozwolił jej założyć zielonej aksamitnej sukni, którą sama wybrała.

Margaret (Gretchen) Osgood Warren (1871–1961) większość dzieciństwa spędziła za granicą. Jej ojciec studiował chirurgię w Niemczech, a później pracował z Pasteurem we Francji. Po powrocie dr Osgood wprowadził do Stanów Zjednoczonych przeciwciała Pasteura przeciwko wściekliźnie. 

Gretchen i jej siostra zdobyły wykształcenie w zakresie języków obcych, nauk ścisłych, sztuki, muzyki i literatury.
W Paryżu studiowała śpiew u Gabriela Fauré i dramat u Benoît-Constanta Coquelina (obaj byli przyjaciółmi Sargenta), choć nie pozwolono jej występować na scenie ani śpiewać zawodowo. 
W 1891 roku wyszła za mąż za Fiske Warrena, pochodzącego z rodziny dobrze prosperującej w branży papierniczej. Przez pewien czas mieszkali poza Anglią. Po powrocie Gretchen Warren zaproponowano stanowiska akademickie w Wellesley College i Radcliffe College, ale odrzuciła je.
 
Tę wykształconą, obytą w świecie, dużo podróżująca panią Warren, prasa bostońska opisywała jako nie tylko piękną, ale… inteligentną i interesującą.

John Singer Sargent Violet Sargent, około 1875 roku. 
Ten szkic, wykonany podczas paryskich lat studenckich Sargenta, przedstawia siostrę artysty, Violet (1870-1955), młodszą od artysty o czternaście lat.  
Rodzina i przyjaciele byli ważnymi pierwszymi modelami dla Sargenta i wielu z nich, zwłaszcza Violet, pozowało mu przez całe życie. 
Violet Sargent wyszła za mąż za Francisa Ormonda w 1891 roku; Po śmierci brata w 1925 roku, wraz z siostrą Emily, zarządzała jego majątkiem i hojnie ofiarowała jego prace muzeom, w tym Muzeum Sztuk Pięknych w Bostonie (ponad 300 obiektów). 

John Singer Sargent Robert de Cévrieux, 1879 
Jest to jedno z pierwszych zamówień portretow jakie otrzymal Sargent na początku swojej kariery. Portret ten zamówili rodzice siedmioletniego Roberta de Cévrieux. 

John Singer Sargent Henry Lee Higginson, 1903 
Sargent namalował ten portret bostońskiego bankiera, dobroczyńca Harvardu, filantrop i weterana wojny secesyjnej Henry'ego Lee Higginsona, podczas wizyty w Stanach Zjednoczonych, gdzie instalował swój cykl murali w Bibliotece Publicznej w Bostonie. 
Portret podkreśla służbę wojskową Higginsona. Na kolanach portretowanego leży rozłożony płaszcz kawaleryjski z czasów wojny secesyjnej, a na jego prawym policzku widoczna jest blizna po bitwie. 
Hojność Higginsona mozna zauważyć w całym Boston: założył Boston Symphony Orchestra, ufundował szkoły i stypendia, a także podarował Muzeum Sztuk Pieknych wiele dzieł sztuki...

John Singer Sargent Generał Charles J. Paine, 1904. 
Paine był absolwentem Harvardu i prawnikiem, który służył w armii Unii podczas wojny secesyjnej. W pewnym momencie dowodził afroamerykańską dywizją, która zdobyła odznaczenia za udane kampanie w Wirginii. 
Stał się zamożnym przemysłowcem kolejowym i wybitnym żeglarzem, broniąc Pucharu Ameryki, prestiżowych regat żeglarskich, które odbywają się do dziś. Paine był znany ze swojej skromności, co znajduje odzwierciedlenie w tym małym portrecie. 

 
John Singer Sargent Mistrz i jego uczniowie, 1914 
Jest to obraz, którą Sargent namalował, gdy utknął w austriackim Tyrolu po wybuchu I wojny światowej. Przedstawia jednego z jego towarzyszy podróży, brytyjskiego pejzażystę Adriana Stokesa, oraz jego służącą, która pozowała do wszystkich trzech postaci kobiecych. 

John Singer Sargent Capriota, 1878 
W 1878 roku Sargent udał się na włoską wyspę Capri. Wiele jego prac przedstawia popularną lokalną modelkę Rosinę Ferrarę, podziwianą przez artystów za jej niebiesko-czarne włosy i oliwkową cerę.  
Ferrara stoi w gaju oliwnym, obejmując drzewo.

 
John Singer Sargent Połów ostryg w Cancale, 1878 
Cancale, na północnym wybrzeżu Bretanii, słynęło z ostryg i kobiet-rybaczek, które je łowiły. 
Kiedy Sargent odwiedził to miejsce w 1877 roku, wielu mężczyzn było nieobecnych – jak to często bywało w XIX wieku – żeglując daleko w ocean, ku bogatym łowiskom Nowej Fundlandii. Ojcowie, synowie, bracia, a czasem wielu mężczyzn z rodziny, którzy nadawali się do połowu, mogło być nieobecnych nawet przez sześć miesięcy, od wiosny do jesieni.
Pod ich nieobecność kobiety i dzieci zdane byly na własne siły.
Obraz przedstawia kilka pokoleń kobiet  – babcię, kilka młodych matek i dzieci zmierzających do łowiska ostryg, z koszami w ręku i dziećmi na pasku. Ubrane są w tradycyjne stroje, na głowach mają białe chusty, a na nogach drewniane trzewiki.

Szkic do Biblioteki Publicznej w Bostonie - Lunette, Sąd Ostateczny, ok. 1909–1914. W 1890 roku Sargent rozpoczął serię malowideł ściennych dla Biblioteki Publicznej w Bostonie; projekt nad ktorym pracowal przez prawie trzydzieści lat. 

W tym studium do Sądu Ostatecznego Archanioł Michał waży zasługi dusz na wadze. Po prawej stronie skazaniec jest wciągany w płomienie piekielne przez demona, a po lewej zbawiony młodzieniec, otoczony aniołami, unosi się ku niebu. Motyw aniołów trzymających długie trąby i ogromne wagi świadczy o znajomości przez Sargenta ikonografii średniowiecznych katedr, a zwłaszcza sceny Sądu Ostatecznego w katedrze w Amiens. 

Sąd Paryski, 1922-24 
Szkic Chirona i Achillesa, 1922-24 
Kolekcja Sargentów. Dar Emily Sargent i Violet Sargent Ormond ku pamięci ich brata, Johna Singera Sargenta

John Singer Sargent, Helen Sears, 1895.  
Ten bardzo ładny portret sześcioletniej Helen Sears znajduje się na ekspozycji Impresjonistów w Muzeum Sztuk Pięknych w Bostonie.
Helen była córkę bostońskiej fotografki, malarki i kolekcjonerki sztuki, Sarah Choate Sears.
 
✯    ✯    ✯    ✯    ✯    ✯    ✯    ✯
Wiele dzieł Johna Singera Sargenta znajduje się w Bostonie, w Muzeum Sztuk Pięknych i Muzeum Isabelli Stewart Gardner. Można je również zobaczyć w licznych muzeach w Stanach Zjednoczonych i w muzeach europejskich.
 
John Singer Sargent, Siostry Acheson, 1902
Kilka lat temu w Anglii, w wspaniałym Chatsworth House, widziałam ten piękny portret sióstr Acheson.
Siostry Acheson – Aleksandra, Maria i Teodozja – wnuczki Luizy, księżnej Devonshire. Obraz został zamówiony przez Luizę, księżną Devonshire,  prawdopodobnie po to, by zawiesić go w Chatsworth, gdzie trzy siostry były częstymi gośćmi.  
Sargent odwiedził Chatsworth House, aby omówić zamówienie zimą 1901–1902. Początkowo naszkicował pozy kobiet grających w golfa do kompozycji.  
Obraz został po raz pierwszy wystawiony w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w 1902 roku, gdzie spotkał się z dużym uznaniem.
Ten obraz był okładką jednego z wydań książki Edith Wharton Buccaneers.
 
Obrazy John Singer Sargent widziałam także w Muzeum Sztuk Pięknych stanu Wirginia w Richmond.
 
John Singer Sargent Mrs. Albert Vickers (Edith Foster Vickers), 1884
Edith Foster Vickers, żona nowobogackiego brytyjskiego fabrykanta, który należał do najważniejszych wczesnych mecenasów Sargenta, jest ubrana na wieczór na wsi. 
Portret  Edith Vickers jest jednym z czterech pierwszych, pełnopostaciowych portretów Sargenta. 


John Singer Sargent Mrs. Richard H. Derby, 1888
Portret pani Derby został namalowany zaledwie rok po debiucie artysty w Stanach Zjednoczonych, gdy jego znaczenie artystyczne było już ugruntowane.
 
John Singer Sargent Madame Errazuriz, ok. 1883-84 
Eugenia Errazuriz, pochodząca z Chile, poznała Sargenta w Paryżu w 1880 lub 1881 roku i stała się jedną z niewielu modelek, które artysta portretował swobodnie, bez ograniczeń nakładanych na portrety zlecone. Errazuriz, sama będąc artystką i mecenasem, była zadowolona z takiego układu.

John Singer Sargent Venetian Tavern (Venetian Wineshep), ca. 1902  
Tawerna Wenecka (Wenecka Winiarnia)

John Singer Sargent The Sketchers, 1913 Szkicownicy
W ramach odpoczynku od nieustającej fali zleceń na portrety, John Singer Sargent tworzył liczne impresjonistyczne obrazy przedstawiające przyjaciół i rodzinę podczas letnich pobytów. Szkicownicy są takim malowanym pamiętnikiem.  
Namalowany w pobliżu San Vigilio, nad brzegiem jeziora Garda we Włoszech, obraz przedstawia dwóch towarzyszy szkicowania Sargenta przy pracy. Mężczyzna odwrócony to Wilfrid de Glehn. Kobieta na obrazie to amerykańska malarka Mary Foote. 
 
John Singer Sargent A Gust of Wind (Judith Gautier), ca. 1883-85 Podmuch wiatru 
Ten plenerowy portret to jeden z najbardziej impresjonistycznych obrazów Sargent. Portret, namalowany prawdopodobnie latem 1883 roku, przedstawia słynną francuską pisarkę, krytyka sztuki i muzykologa na szczycie wydmy, prawdopodobnie w pobliżu jej domu w Saint-Enogat. 

W XIX wieku John Singer Sargent był niewątpliwie wybitnym portrecistą o randze międzynarodowej.
Jego prace przedstawiały elitę z okresu epoki pozłacanej (Gilded Age).  
Jego najbardziej ikonicznym dziełem jest Madame X – jeden z najsłynniejszych portretów, jakie kiedykolwiek powstały. 
Stworzył około 900 obrazów olejnych i ponad 2000 akwarel, a także niezliczone szkice i rysunki węglem. Jego prace dokumentują podróże po całym świecie, od Wenecji po Tyrol, Korfu, Capri, Hiszpanię, Bliski Wschód, Montanę, Maine i Florydę.


Korzystałam z informacji znajdujących się na wystawie.
Muzeum Sztuk Pieknych w Bostonie - strona internetowa