Malarstwo Claude Moneta w Muzeum Sztuk Pięknych w Bostonie
Wejście do galerii pełnej obrazów Moneta jest jak widzenie i odczuwanie wszystkich barw natury, magiczna chwila, gdy wszystko łaczy się w tęczę marzeń.
Artykuł w Boston Traveler w 1911 roku, z okazji pierwszej wystawy Claude Moneta w Muzeum Sztuk Piękych w Bostonie.
W tym czasie Claude Monet (1840–1926) był już uznawany za jedną z najbardziej wpływowych postaci malarstwa francuskiego przełomu XIX i XX wieku. Muzeum Sztuk Piękych nabyło
swoje pierwsze obrazy Moneta w 1906 roku. Ponad wiek później muzeum
posiada trzydzieści pięć jego obrazów olejnych, co stanowi jedną z
największych kolekcji Moneta poza granicami Francji.
Claude Monet (1840–1926) był znanym francuskim malarzem i jednym z tworców francuskiego impresjonizmu. Inspiracją dla tego nurtu był obraz Moneta Impresja, wschód słońca.
Stworzył serię obrazów, w szczególności Lilie wodne i Stogi siana, które są podziwiane za pięknie przedstawione efekty świetlne.
Mieszkał w kilku wioskach nad Sekwaną, a pobliskie drogi, łąki i ogrody byly dla niego inspirację. Często przedstawiał na swoich obrazach te znajome miejsca w pobliżu swojego domu: kręte drogi, stogi zboża i topole...
Lilie wodne, 1907
W latach 1912–1918 wzrok Claude'a Moneta uległ pogorszeniu. Zmienił się również styl malowania Moneta. Zamiast delikatnych, misternych pociągnięć pędzla, którymi posługiwał się wcześniej, jego pociągnięcia stały się szorstkie i grube. W 1922 roku był już prawnie niewidomy.
Klify Petites Dalles, 1880. Miasteczko Petites-Dalles leży na wybrzeżu Normandii. Niegdyś modny kurort nadmorski, przyciągający wiele sławnych ludzi, obecnie jest spokojną osadą z majestatycznymi nadmorskimi klifami i piękną architekturą.
Katedra w Rouen, fasada, 1894
Stogi zboża (Grainstack), (Zachód słońca), około 1891 roku
W latach 1890 i 1891 Monet namalował serię obrazów przedstawiających stogi pszenicy (nazwane stogami zboża lub stogami siana) na polach w pobliżu swojego domu.
Topole w Giverny, 1887
Pole maków w pobliżu Giverny, 1890
Wjazd do wioski Vétheuil zimą, 1879
Dolina Petite Creuse, 1889. Z powodu złej pogody Monet musiał przerwać malowanie scen z Creuse. Później zatrudnił robotników, aby oczyścili drzewo w dolinie z świeżo wykiełkowanych liści, aby nie musiał zmieniać kompozycji.