Wspomnienie...

Zaułek Hartwigów - przez cały wrzesień 2023 wzdłuż schodów znajdowała się wystawa fotografii najsłynniejszego amerykańskiego fotografa – Ansela Adamsa . Ansel Adams  (1902-1984) najlepiej znany jest ze swoich fotografii krajobrazowych, w tym zdjęć parków narodowych ; znany z czarno-białych, niezwyklych zdjęć amerykańskiego Zachodu . Jego twórczość charakteryzowała się wielką wrażliwością na dziką przyrodę i zależało mu na jej zachowaniu w stanie niezmienionym przez człowieka.

  Muzeum Historii Miasta Lublina mieści się w zabytkowej Bramie Krakowskiej. Przedstawione s ą tutaj dziejach miasta począwszy od okresu osadniczego (VI-VIII wiek), a kończąc na dziejach II wojny światowej. Historię miasta ilustrują zabytki archeologiczne, ikonograficzne, w tym portrety osób, które swoje życie związały z naszym miastem. Są tutaj też materialy przedstawiające kulturę i przemysł lubelski.

Lublin jest miastem gdzie znajdują się cztery słynne malowidała ścienne o wyjatkowych wartościach historycznych i artystycznych. Powstały one w różnych okresach historycznych i odzwierciedlały czas w którym były tworzone. Bazowały one głównie na wzorach niepolskich; tylko jedno z tych czterech malowideł były wykonane przez polskich artystów.

  Piwnica pod Fortuną znajduje się w piwnicach kamienicy Lubomelskich przy Rynku 8. To małe pomieszczenie ozdobione jest późnorenesansowymi malarstwem ściennym, które jest rzadkim przykładem na terenie Polski renesansowej polichromii o tematyce świeckiej. Polichromia ta składa sie z kompozycji figuralnych wplecionych w roślinne motywy dekoracyjne.

  Kościół dominikanów jest jedną z najstarszych świątyń Lublina. Wraz z klasztorem jest jedną z najdłużej istniejących instytucji naszego miasta. Uważa się, że dominikanie przybyli do Polski około 1253 roku. W 1342 roku nastapiła budowa gotyckiej świątyni; była to fundacja Kazimierza Wielkiego.

  Freski Józefa Meyera w kościele pw. śś. Jana Chrzciciela i Jana Ewangelisty (Archikatedra Lubelska) W Lublinie 10 marca 1752 roku miał miejsce wielki pożar który zniszczył część miasta. Pożar ten także zrujnował wnętrze i bogate wyposażenie jezuickiego kościoła pw. śś. Jana Chrzciciela i Jana Ewangelisty. Odbudowa zniszczonej świątyni trwała kilka lat i została zakończona w 1757 roku wymalowaniem wspaniałych fresków pokrywających całe jej wnętrze . 

Wieża Trynitarska jest siedzibą  Muzeum Archidiecezji Lubelskiej , w którym zgromadzone są eksponaty sztuki religijnej takie jak ikony, rzeźby, obrazy, tkaniny, instrumenty muzyczne oraz inne zabytkowe sprzęty z terenu Archidiecezji Lubelskiej.

Ekspozycja malarstwo polskiego w Muzeum Narodowym w Lublinie prezentuje obrazy od początku XIX do połowy XX wieku. Przedstawione aktualnie dzieła pochodzą ze zbiorów własnych muzeum w Lublinie. Wybrano 140 obrazów wybitnych malarzy z Polski bądź działających na jej terenie.

  Brama Rybna znajduje się na Starym Mieście i jest wejściem do ulicy Rybnej i dalej do Placu Rybnego, gdzie handlowano rybami , bardzo często złowionymi w okolicznych rzekach i stawach.  Początki istnienia Bramy Rybnej sięgają XV wieku. Brama Rybna początkowo miała formę nadbudówki  łączacej dwie sąsiednie kamienice: Rynek 5 i Grodzka 2, a wiec należała do dwóch właścicieli. W 1569 roku nadbudówka zmieniona została na dwa piętra mieszkalne. Bramę przebudowano w okresie renesansu.  Zburzona w czasie wojny,  została zrekonstuowana w 1954 roku na podstawie litografii Adama Lerue.

Ulica Olejna jest jedną z najstarszych ulic Lublina, powstała w 1317 roku. Niestety niewiele zachowało się z dawnej średniowiecznej zabudowy - część tej ulicy we wrześniu 1939 roku została zniszczona w czasie bombardowana miasta. W1524 roku nosiła ona nazwę Różanej, w wieku XVII Menniczej lub Minczarskiej, a także Olejnej.  Nazwa Mennicza wiązała się z istnieniem tutaj w latach 1589-1601 mennicy otwartej przez Jana Fireja, podskarbiego wielkiego koronnego. Mieściła się ona w nieistniejacej już kamienicy Olejna 6. (1)

  Ulica Złota jest to krótka uliczka; prowadzi od  Rynku Starego Miasta do  kościoła i klasztoru Dominikanów. Pierwsze informacje o ulicy Złotej pochodzą z XVI w. Do końca XVIII wieku ulicę tę nazywano  "Dominikańską" i „Do Kościoła św. Stanisława”... Nazwa ulicy Złotej pojawiła się dopiero pod koniec XVIII wieku.  Według Sierpińskieg ulica ta została  " nazwana od bogatych sklepów, licznie na tej ulicy dawniej znajdujących się. "* W czasie II wojny światowej kamienice nie uległy poważnym uszkodzeniom, jednak w 1954 r. nastąpiła renowacji W czasie II wojny światowej kamienice nie uległy poważnym uszkodzeniom, jednak w 1954 r. nastąpiła renowacji elewacji frontowych.

Ulica Archidiakońska łączy plac Po Farze z ulicą Złotą; teren gdzie powstała ta ulica należał do lubelskiego archidiakona. " Archidyakonska. Nazwa jej ztad pochodzi, iż kamienice tu stojaca ratuszkiem dzisiaj zwana, nabyło miasto około roku 1600 od Archidyjakona Lubelskiego dawszy mu w zamian wioskę Dziesiąta." * W okresie PRL-u, do 1990 roku, ulica ta nazywała się ulic ą   Wincentego Pola.  

Tuż za Bramą Krakowską jest ulica Bramowa. Na poczatku tej ulicy znajduje się nowa kawiarnia - Święty Spokój Music Cafe — lokal wypełniony muzyką z płyt winylowych.  Jest to miejsce gdzie można wypić filiżankę kawy lub herbaty słuchając standardów jazzowych z gramofonu. I dodatkowo jeszcze otrzymać książkę! Ś ciana kamienicy, gdzie mieści się ta kawiarnie, jest ozdobiona przepięknymi obrazami przedstawiajacymi fragmenty Starego Miasta w Lublinie. Na ż adnym z tych obraz ó w nie znalaz ł am nazwiska artysty.

Brama Krakowska należy do najwcześniejszych budowli obronnych w Lublinie. Ta XIV-wieczna ceglana budowla była jedyną bramą wjazdową do miasta, przez którą przechodziły wszystkie trakty. Po najeździe Tatarów na Lublin w 1341 roku, król Kazimierz Wielki nakazał otoczyć miasto murami obronnymi. Budowę Bramy Krakowskiej w stylu gotyckim, równocześnie z budow ą murów obronnych, rozpoczęto w 1341 roku . Mury te (w tym dwie główne bramy: Krakowska i Grodzka) otoczyły miasto w latach 1342-1370.

  Zaułek Hartwigów - to bardzo urokliwe miejsce na Starym Mieście.  Są to schody łączace ulicę Kowalsk ą z Placem Rybnym. Latem miejsce to otoczone jest  zielenią i kwiatami. Zaułek powstał w 2004 roku, dzięki inicjatywie Ośrodka "Brama Grodzka – Teatr NN".  Dawniej był to głęboki naturalny jar, na dnie którego znajdował się staromiejski rynsztok, odprowadzający nieczystości z Placu Rybnego. Później, w XIX wieku zamieniono go na kanał podziemny, następnie zbudowano nad nim schody w 1874 rok. W czasie wojny przebiegała tędy granica getta.

Brama Krakowska w Lublinie jest pozostałością  średniowiecznych murów obronnych, które otaczały Stare Miasto w Lublinie od 1341 roku. Po przekroczeniu Bramy Krakowskiej, ulica Grodzka, gł ó wna ulica Starego  Miasto, prowadzi w kierunku Wzgórza Zamkowego. Po drodze mija Rynek i plac Po Farze. Plac po Farze powstał po rozebraniu kośció ł a farnego pw. św. Michała Archanioła kt ó ry był najważniejszą świątynią Lublina. Kościół św. Michała Archanioła ufundowany zosta ł przez wielkiego księcia Leszka Czarnego w 1282 roku;  było to podziękowaniu za jego zwycięstwo nad Jaćwingami. 

Tuż po przejściu Bramy Krakowskiej, po prawej stronie jest piękny zakątek - tu znajduje się część gotyckich murów obronnych miasta. Jedną z najciekawszych pamiątek po dawnych obronnych fortyfikacji miasta jest Baszta Gotycka zwana także Basztą Pó ł okrągłą . Nazwana Półokragłą ze względu na jej chrakterysyczna formę - była otwarta w stronę miasta. Baszta powstała w 1341 roku, gdy po najeździe Tatarów postanowiono ogrodzić miasto murami obronnymi. 

  Teatr Stary w Lublinie znajduje się na Starym Mieście, na rogu ulic Jezuickiej i Dominikańskiej.  Ten jeden z najstarszych budynków teatralnych w Polsce* został wybudowany w latach 1821-1823  wed ł ug projektu Łukasza Rodakiewicza - właściciela teatru,   i początkowo znany był jako Teatr Zimowy.  

Nieopodal Teatru Starego na Starym Mie ś cie w Lublinie znajduje się - zwane niegdyś bramką - wejście do kompleksu klasztornego zakonu Dominikanów .  

    Kamienica Konopniców, Rynek 12 - jest jedna z najładniejszych kamienic w Lublinie. Zdecydowanie wyróżnia się wśród innych licznych kamienic Rynku Starego Miasta błękitnym kolorem, bogatymi zdobieniami rzeźbiarskimi, efektowną attyką - jest jedyn ą staromiejsk ą kamienic ą pokryt ą manierystycznymi rzeźbami.