Ulica Olejna jest jedną z najstarszych ulic Lublina, powstała w 1317 roku. Niestety niewiele zachowało się z dawnej średniowiecznej zabudowy - część tej ulicy we wrześniu 1939 roku została zniszczona w czasie bombardowana miasta.
W1524 roku nosiła ona nazwę Różanej, w wieku XVII Menniczej lub Minczarskiej, a także Olejnej.
Nazwa Mennicza wiązała się z istnieniem tutaj w latach 1589-1601 mennicy otwartej przez Jana Fireja, podskarbiego wielkiego koronnego. Mieściła się ona w nieistniejacej już kamienicy Olejna 6. (1)
Według Seweryna Zenona Sierpińskiego ulica ta była nazwana Olejną gdyż "dawniej były tu dobre olejernie"(2)
Ulica
Olejna - w czasie gdy byłam w Lublinie wejścia na tę ulicę nie można
było minąć, widząc dekoracje początku ulicy z aktualnie mającego
miejsce festiwalu Open City.
Jedno z podwórek na ulicy Olejnej
Bolesław Prus i ulica Olejna
Bolesław
Prus (a właściwie Aleksander Głowacki) - stracił rodziców bardzo
wcześnie. Po śmierci rodziców był pod opieką babki Marcyjanny
Trembińskiej z Puław. A po jej śmierci siedmioletni Aleksander zamieszkał w
domu u ciotki Domiceli Olszewskiej (z domu Trembińskiej) i wuja Klemensa w kamienicy na Starym Mieście w Lublinie, przy ulicy Olejnej 8.
"Przez wiele lat nie było pewne, w którym dokładnie domu mieszkali państwo Olszewscy. Obecnie wiemy, że nie była to – jak przypuszczano – kamienica przy Olejnej 6, a sąsiadujący z nią budynek przy Olejnej 8." (3)
Kuczka na ścianie kamienicy Olejna 10, to pozostałość dawnego żydowskiego miasta.
Kuczka to namiot, szałas, w jezyku hebrajskim sukka, w którym wyznawcy judaizmu spedzają święto Sukkot. Ta konstrukcja wznoszona była czasowo na okres trwania świąt lub na stale dobudowana do ściany zewnętrznej budynku. Kuczka wykonana była z drzewa lub nieraz była murowana. Wyglądała nieraz jak balkon, loggia, werenda lub ganek. Jednak w każdej tej konstrukcji bardzo ważnym elementem był otwierany dach.
Ta mała uliczka (której nazwy nie mogłam znaleźć) jest nazwana ulicą Nowo-Olejną przez autorki opracowania o murach miejskich Lublina.(4)
Wygląda jak łącznik między ulicami Olejną i Lubartowską. W jej otwarciu widać kościół św. Józefa na ulicy Świętoduskiej.
Na ścianie narożnej kamienicy (Olejna 10) widać kuczkę.
Jest to miejsce gdzie znajdowała się Furta Olejna, będąca częścią średniowiecznych murów obronnych otaczających Stare Miasto w Lublinie. Furta Olejna znajdowała się na końcu ulicy Olejnej.
1. Henryk Gawarecki, Czeslaw Gawdzik - Ulicami Lublina, Wydawnictwo Lubelskie 1976
2. Seweryn Zenon Sierpinski - Obraz Miasta Lublina, 1839
3. Marcin Fedorowicz - Spacer po Lublinie śladami autora "Lalki". Dzieciństwo, burzliwa młodość, ślub. Tutaj był słynny sklep Mincla. - Tekst ukazał się 28 kwietnia 2017 r. w lubelskim wydaniu "Gazety Wyborczej".
4. Jadwiga Teodorowicz-Czerepińska, Grażyna Michalska - Mury Miejskie Lublina, Lublin 2021
