Wspomnienie...

  Biltmore Estate to zabytkowy dom-muzeum w Asheville w Karolinie Północnej w Stanach Zjednoczonych.  250-pokojowa rezydencja , w stylu francuskiego renesansu  zbudowana  dla George'a Washingtona Vanderbilt II w latach 1889–1895, jest największ ą  prywatną rezydencją w Stanach Zjednoczonych. Powierzchnia użytkowa Biltmore House wynosi 16 622 m2 ( 175 000 stóp kwadratowych)  a powierzchnia mieszkalna 12 568 m2.  Żaden dom w Stanach Zjednoczonych nie zbliżył się do wielkości Biltmore House.  Biltmore House przetrwał do XXI wieku, podczas gdy inne piękne domy z okresu pozłacanego wieku /  Gilded Age,  dawno już zniknęły.    

  Jednym z najbardziej rozpoznawalnych elementów architektonicznych Biltmore House są Wielkie Schody.   Piękne schody w Biltmore House zaprojektował Richard Morris Hunt, architekt Biltmore; wzorem były schody znajdujące się w zamku króla Francji Franciszka I w Blois.

  Na początku wieku XX wieku Bronowice znacznie zmieniły swój krajobraz stając się dzielnicą przemysłową.  Henryk Sachs, z pochodzenia Niemiec,  przemysłowiec, był właścicielem ziemski na Bronowicach. Sprzedał w tym czasie swój folwark, z przeznaczeniem pod budowę świątyni. Ofiarował też swój dom na plebanię .  W miejscu majątku rodziny Sachów, w latach 1930–1938, powstał nowy kościół, pod wezwaniem Świętego Michała Archanioła; kościół murowany, autorstwa wybitnego wówczas architekta Oskara Sosnowskiego. Dwór Sachsa później mieścił plebanię tego nowopowstałego kościoła. 

  Dworek ten jest plebanią kościoła ewangelicko-augsburskiego pw. Świętej Trójcy w Lublinie. Ta późnobarokowa plebania została wybudowana w latach 1784-85 na fundamentach dworku ówczesnego właściciela tego terenu Adama Łaskarzewskiego. W pierwszej połowie XIX wieku budynek został rozbudowany według projektu Ludwika Radziszewskiego, budowniczego gubernialnego. I od tego czasu budynek nie był architektonicznie zmieniany. 

    Ważn ą  częścią zabudowań klasztornych kościoła pw. św.Józefa jest dawny dwór obronny wybudowany w latach 1619-1622 dla wojewody belzkiego Rafała Leszczyńskiego. Architektem jego był Jakub Balina architekt fary kazimierskiej. W dworze mieścił się przez pewien czas zbór kalwiński (arianie). Dwór ten został przekształcony na klasztor dla sprowadzonych do Lublina karmelitanek bosych.

  We wsi Zawieprzyce, na terenie dawnej siedziby magnackiej, zachowały się ruiny murowanego pałacu z XVII wieku , malowniczo położone na wysokim brzegu rzeki Wieprz.   Prawdopodobnie w XVI wieku istniała tutaj siedziba rodu Zawieprzskich herbu Janina . Jeden z przedstawicieli tego rodu Andrzeja Zawieprzski podstoli lubelski wybudował tu , na wzgórzu, zamek obronny. Zamek ten został zniszczony w czasie wojen szwedzkich.

  Początki zespołu pałacowo-parkowego w Puławach sięgają XVII wieku, kiedy ówczesny właściciel Stanisław Herakliusz Lubomirski na nadwiślańskiej skarpie wybudował swoją posiadłość. Obecny park w stylu angielskim powstał w XIX wieku w wyniku działaności Izabeli Czartoryskiej. Dzięki Izabeli park stał się pięknym romantycznym parkiem krajobrazowym w którym powstało wiele budowli, mostków, grot, ścieżek spacerowych...

Muzeum w Puławach powstało w 2009 roku pod patronatem rodziny książąt Czartoryskich. Mieści się w pałacu wzniesionym według barokowego projektu Tylmana z Gameren w latach 1676-1679. W latach 1785-1810 pałac został przebudowany w stylu klasycystycznym przez rodzin ę  Czartoryskich według projektu Chrystiana Piotra Aignera.  Zgromadzone eksponaty związane z Adamem Kazimierzem Czartoryskim jego żoną Izabela z Flemingow Czartoryską ich dziećmi i wnukam.

    Sala Rycerska  w Muzeum Czartoryskich w Puławach   - miejsce wystawy " W podróży ”. "Wiek XVI i XVII wykształcił nowy typ podróżowania, które ukierunkowane było na zdobywaniu wiedzy w zakresie polityki, gospodarki i kultury innych krajów. Grand Tour, czyli tzw. Wielka Podróż by ł a domena europejskich klas panujących, stała si ę  wręcz obowiązkiem młodego człowieka, który podczas kilkuletniej wyprawy poszerzał swoje horyzonty myślowe, nabierał dobrych manier, wyrabiał gust artystyczny."

Pierwsza wzmianka o Jabłonnej pochodzi z 1414 roku. Wówczas nazywała się Jabłonką. Była także nazywana Jabłonów - to był XV wiek i wtedy także używana była obecna nazwa - Jabłonna . W średniowieczu Jabłonna, jak i wiele okolicznych wsi, była własnością królewską. W następnych stuleciach właścicielami Jablonnej byli przedstawiciele drobnej szlachty.

  Żmigród - niegdyś wczesnośredniowieczna osada, przedmieście Lublina,  znajduje się nieopodal wzgórza Starego Miasta. Pierwszym właścicielem tych terenów, na których znajduje się klasztor i Kościół pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego, był w XVII wieku  minister zboru ariańskiego  Krzysztof Lubieniecki st.(1561-1625), który wzniósł tu dla siebie dwór i założył cmentarz dla arian.  W 1616 roku dwór zakupił wojewoda lubelski Bernard Suchorabski i przebudował go gruntownie. W kolejnych latach dwór/pałac zmieniał właścicieli, jednym z nich był Bogusława Radziwiłł. Pałac odkupiła Anna ze Stanisławskich Zbąska,  podkomorzyna lubelska,   która w 1696 roku budynki wraz z gruntami ofiarowała klasztorowi oo.Misjonarzy.   Tu w 1700 roku osiedlili się księża misjonarze zakładając seminarium duchowne.  

Ulica Misjonarska bierze swój początek u zbiegu ulic Królewskiej i Podwale.  Powstanie ulicy Misjonarskiej związane jest z zakonem misjonarzy. Przy tej ulicy powstał na poczatku XVIII wieku zespół klasztorny tego zakonu, którego celem było kształcenie księży i misjonarzy.

  Spacer Wzdłuż Czechówki * rozpoczęłam od małego placu/skrzyżowania gdzie zaczynają się cztery ulice: Wodopojna, Szewska, Stanisława Staszica i Ś więtoduska. ✮ Szewska 1, różowa kamienica na rogu ( przed 1939 rokiem to: Szewska 1/Wodopojna 2), jest to nowo otwarta retro kawiarnia nazwana Cyngwajs . W starej, nieużywanej już gwarze miejskiej oznaczało to coś mniej więcej jak „wihajster” albo „tenteges” – coś niewielkiego, wystający gwoździk, wypukły element. W ten sposób przedwojenne słowo zostało ocalone przed zapomnieniem.

Ulica Bernardyńska została wytyczona na początku XIX wieku na miejscu dawnej drogi prowadzącej na Żmigród. W 1904 roku poszerzono ja i uregulowano po wyburzeniu część zabudowań klasztornych bernardynek. 

Wejście na ulicę Żmigród od strony ulicy Bernardyńskiej           Ulica Żmigród jest położona w pobliżu Starego Miasta, między ulicami Królewską i Bernardyńską. Ta nazwa nadana jest tej ulicy dopiero w XIX wieku. W średniowiecznym Lublinie Żmigród był nazwą dzielnicy. Wówczas ta dzielnica obejmowała duży obszar od klasztoru Bernardynów, wzdłuż doliny rzeki Bystrzycy do ulicy Misjonarskiej i wzgórza z kościołem i klasztorem Misjonarzy.

W 1342 roku króla Kazimierza Wielki sprzedał wieś Bronowice za 140 grzywien praskich wójtowi Franczkowi, mieszczaninowi z Moguncji. Odtąd osada ta była własnością kolejnych wójtów lubelskich. Bronowice aż do roku 1868 były wsią miejską. Bronowice to po ł udniowo-wschodnia część Lublina, a dwie rzeki: Bystrzyca i Czerniejowka są granicą między tą czescią miasta i centrum.

Ogrody Luksemburskie z najdują się w 6 dzielnicy Pary ż a, otaczają Pałac Luksemburski, który jest siedzibą Senatu. 23-hektarowy ogród pochodzi z 1612 roku, i został utworzony przez Marię Medycejską, wdowę po królu Francji Henryku IV, jako dodatek do Pałacu Luksemburskiego To drugi co do wielkości ogród miejski w Paryżu (po Ogrodach Tuilleires).