Kościół pw. św. Józefa - jedyny kościół lubelski budowany od podstaw w stylu renesansowym
Ważną częścią zabudowań klasztornych kościoła pw. św.Józefa jest dawny dwór obronny wybudowany w latach 1619-1622 dla wojewody belzkiego Rafała Leszczyńskiego. Architektem jego był Jakub Balina architekt fary kazimierskiej. W dworze mieścił się przez pewien czas zbór kalwiński (arianie). Dwór ten został przekształcony na klasztor dla sprowadzonych do Lublina karmelitanek bosych.
W latach 1636-1644 z fundacji Katarzyny z Kretkowskich Ligęziny (1591/2-1654) zbudowano jednonawowy, murowany kościół dla zakonu karmelitanek bosych.
Wybudowany według projektu Jakuba Tremanzela kościół pw. Św. Józefa Oblubieńca został wzniesiony jako niewielka, jednonawowa, orientowana, trójkondygnacyjna budowla z fasadą zwieńczoną dekorowanym szczytem.
Jest to jedyny kościół lubelski budowany od podstaw w stylu renesansowym.
Niezwykły i cenny obraz przedstawiający Katarzynę Ligęzę jest przechowywany w zamkniętej części klasztoru karmelitów bosych (klauzura). Był wypożyczony na wystawę, mającą miejsce w Muzeum Archidiecezji Lubelskiej w Wieży Trynitarskiej. Po zakończeniu wystawy obraz wróci za klauzurę.
Na obrazie Katarzyna Ligęza ukazana jest w momencie, gdy podejmuje trudną decyzję. Po śmierci męża w 1624 roku wstąpiła ona do klasztoru sióstr karmelitanek bosych.
Na początku XX wieku wykonano neorenesansowe attyki nad dzwonnicą i kruchtą - był to projekt Stefana Szyllera. W tym samym czasie ustawiono również w fasadzie kościoła figurę Chrystusa Zbawiciela autorstwa lubelskiego rzeźbiarza Adolfa Timme. A także wykonano dekoracje sgraffitowe przedstawiające świętych, umieszczone w arkadowych niszach górnej kondygnacji kościoła. Ich autorem był lubelski malarz Władysław Barwicki. Szczyt jest ozdobiony postaciami patronow zakonu karmelitow - św. Teresa z Avila, św.Eliasz, św.Jan od Krzyża oraz w zwieńczeniu Matka Boska z Dzieciątkiem.
Od czasu powstania te malowidła sgraffitowe były konserwowane dwa razy. Drugim razem było to w końcu lat 40-tych XX wieku kiedy dekoracje malarskiej zmienił Czesław Gawdzik. Obecny wygląd postaci świętych jest dziełem znanej polskiej malarki Mai Berezowskiej.
Aktualnie kościół i klasztor są w posiadaniu zakonu karmelitów bosych.
Obraz „Kościół i klasztor Karmelitów w Lublinie", autorstwa J. Kurkowskiego, 1936 rok; poniżej fragment tego obrazu z dekoracją górnej kondygnacji kościoła wykonaną przez Władysława Barwickiego.
Wnętrze kościoła pokrywa bogata dekoracja sztukateryjna charakterystyczne dla renesansu lubelskiego; dekoracje te występują na ścianach i sklepieniu kolebkowym.
W świątyni znajdują się barokowe ołtarze; ołtarz główny jest XVIII-wiecznym obrazem, przedstawiającym patrona karmelitów – św. Józefa, a w jego szczycie znajduje się wizerunek św. Kazimierza Królewicza.
Obraz „św. Teresa od Dzieciątka Jezus”, autorstwa Władysława Barwickiego w kościele Karmelitów Bosych w Lublinie, 1923 rok.
Władysław Barwicki namalował stacje drogi krzyżowej w tym kościele (1923 rok).
