Lublin w malarstwie - ekspozycja obrazów w Muzeum Historii Miasta Lublina

 


Muzeum Historii Miasta Lublina mieści się w zabytkowej Bramie Krakowskiej.

Przedstawione są tutaj dziejach miasta począwszy od okresu osadniczego (VI-VIII wiek), a kończąc na dziejach II wojny światowej. Historię miasta ilustrują zabytki archeologiczne, ikonograficzne, w tym portrety osób, które swoje życie związały z naszym miastem. Są tutaj też materialy przedstawiające kulturę i przemysł lubelski.


Z ostatniej kondygnacji Bramy Krakowskiej, z wysokości około 36 metrów ponad poziomem ulicy, można podziwiać panoramę miasta. 

Brama Krakowska została zbudowana w XIV wieku, za czasów Kazimierza Wielkiego. Dwieście lat póżniej na jej szczycie zawieszono dzwon zegarowy. Aleksy Stannifusor, rajca miejski i rzemieślnik, wykonał ten dzwon w 1585 roku. Dzwon ten wisiał w Bramie Krakowskiej prawie do końca II wojny światowej.
 Dzwon odlany był ze spiżu*. Cześć materiału pochodziła ze starego dzwonu z Fary (kościoła św. Michała na Starym Mieście, po który został tylko Plac po Farze). Pozostała cześć została sprowadzona z Rusi.
Dzwon waży około tony, ma średnicę 110 cm i wysokość 109 cm.
 
Według ksiąg miejskich miasto zaplaciło ponad 140 florenów za odlanie i umieszczenie dzwonu na Bramie Krakowskiej. W zainstalowaniu dzwonu na prawie 50-metrowej wysokości, cieśla Mathiasz miał do pomocy
19 chłopów z Jakubowic. Wykorzystali oni "4 tablice mydła do smarowania lin, któremi dzwon zegarowy na wieżę krakowską ciągniono"**.
Dzwon został uszkodzony podczas działań II wojny.

 

*Spiż – stop miedzi z cyna, cynkiem i ołowiem, czasem zaliczany do brazów. Jest odporny na korozje i ścieranie. Znany już w starożytności, stosowany był do wyrobu broni siecznej, z uwagi na to, ze jest dosc twardy. W średniowieczu odlewano z niego dzwony (stąd nazwa dzwon spiżowy), zaś w czasach późniejszych armaty. To wspólne zastosowanie stopu stało się przyczyną przetopienia wielu dzwonów na broń. W dzisiejszych czasach stosowany głównie w rzeźbiarstwie i do wyrobu elementów ozdobnych. Wikipedia

**Aleksandra Pucułek - Skarby Lublina. Dzwon, który świadczył o pozycji miasta. Gazeta Wyborcza, 11.12.2015

źródło:internet

Mechanizm zegara wieżowego z Bramy Krakowskiej produkcji warszawskiej firmy Ferdynand Woroniecki z 1903 roku. 







Święta Rozalia - płaskorzeźba metalowa z Pomnika Ułanów księcia Józefa Poniatowskiego, ulica Obywatelska w Lublinie, XIX wiek

Portret Sebastiana Fabiana Klonowica (ok. 1545-1602), poety, rajcy miasta Lublina, koniec XIX wieku; autor nieznany


Portret Edwarda Kraussego (1840-1904), prezesa Kasy Pozyczkowej Przemysłowców Lubelskich, własciciela młyna wodno-parnego na Tatarach, początek XX wieku; autor nieznany

✴︎    ✴︎    ✴︎    ✴︎    ✴︎     ✴︎    ✴︎    ✴︎    ✴︎    ✴︎

Lublin w malarstwie

Większość obrazów prezentowanych na ekpozycji pochodzi z okresu międzywojennego i twórcami niektórych z nich są artyści urodzeni w Lublinie lub którzy swoje życie związali z tym miastem.

 

Juliusz Kurzątkowski (1888-1952) Krakowskie Przedmieście, ok. 1930 roku

Franciszek Czekaj (1923-1979) - Kościół Dominikanów widok od strony dzielnicy żydowskiej, 1930 rok

 Symcha Trachter (1894-1942) - Brama Krakowska, około 1921 roku

Tadeusz Śliwiński (1898-1976) - Fragment Starego Miasta, 1919 rok

Ludwik Olszyński (?-?) - Korytarz w zabudowaniach pobernardyńskich, lata 30-te XX wieku

Ludwik Olszyński (?-?) - Ulica Olejna, koniec lat 30-tych XX wieku

Wiktor Petke (?-?) - Porta Sordida (Brama Zasrana), 1 pol. XX w. (?)

Autor nieznany - Widok na kościół pobrygidkowski w Lublinie lata 20-te XX wieku

St. Tekla -  malowidło z fasady kamienicy przy ulicy Ku Farze, XVIII w.

Nieznany autor z grupy malarza ruskiego Andrzeja.
Portret konny króla Władysława Jagiełły, 1418 reprodukcja malowidła z kaplicy Trójcy Świętej na zamku w Lublinie


Kilka ciekawych i pięknych obrazów dawnego Lublina można także zobaczyć w Muzeum Archidiecezji Lubelskiej - Wieża Trynitarska w Lublinie. W Muzeum w Lublinie na Zamku na głównej ekspozycji widziałam też takie obrazy lubelskie.

I dodałabym tu jeszcze Lublin w obrazach Artura Orłowskiego - co prawda tylko reprodukcje ale przedstawiające piękne zakątki Lublina.