Wspomnienie...

Wiele lat temu, będąc w sąsiednim miasteczku, wstąpiłam do lokalnego sklepu thrift store, sklepu z artykułami używanym; sklep należy do organizacji pomagającej ludziom starszym. Na jednej ze ścian wisiał obraz bardzo ozdobnej choinki, która była wykonana z różnych elementów biżuterii. Notatka obok obrazu informowala, że ​​ biżuteria, z której wykonano drzewko, została podarowana do sklepu w ciągu ostatniego roku. Obraz ten stworzyła Sabrina, kierowniczka tego sklepu.  Pracownicy sklepu dodali, że mają nadzieję, że wydarzenie to będzie coroczne i chętnie przyjmą darowizny błyszczących przedmiotów na przyszłoroczne drzewko. Rozmawiałam wtedy z Sabriną, która powiedziała mi,  ż e użyła  wyłącznie uszkodzon ą biżuteri ę , któr ą nie mogła  wystawić na sprzedaż .  Nie chciała nic wyrzucać. 

  Cmentarze przy ulicy Lipowej  to najstarszy i najbardziej znany zespół cmentarzy we wschodniej Polsce, w skład którego wchodzą cmentarze: rzymskokatolicki, ewangelicko-augsburski, prawosławny oraz wojskowo - komunalny.  W końcu wieku XVIII  ze względów bezpieczeństwa cmentarze miejskie, które do tej pory były przy kościołach, zaczęto przenosić lub zakładać nowe poza miejskimi murami. W 1794 powstał pierwszy lubelskie cmentarz poza murami miejskimi, zlokalizowany na terenie zwanym Rurami i cmentarz nazwano na Rurach . Cmentarz powstał przy terenie obsadzonym lipami, dlatego niegdyś nazywany był Pod Lipkami . Mieszkańcy Lublina z początku nie akceptowali nowego miejsc pochówku, które uważano jako miejsce niegodne dla prawdziwego chrześcijanina. Grzebanie zmarłych na tym cmentarzu jest datowane na październik 1811 roku. Pierwszymi osobami pochowanymi tu byli wolnomularze. W najstarszej części cmentarza można zauważyć nagrobki bez symboli religijnych. Cmentarz na Lipow...

Cmentarze przy ulicy Lipowej - Część 2 Każdego roku będąc w Lublinie odwiedzałam zabytkowy cmentarz w Lublinie - jeden z najpiękniejszych polskich cmentarzy.  W czasie mojego ostatniego pobytu chciałam jeszcze odnaleźć niektóre nagrobki ludzi znanych lub mniej, ale o kórych powinno się pamiętać. Przedstawiono zdjęcia w tym wpisie i poprzednim pochodzą z moich dwóch jesiennych pobytów w Lublinie (2022, 2023).

  Na początku wieku XX wieku Bronowice znacznie zmieniły swój krajobraz stając się dzielnicą przemysłową.  Henryk Sachs, z pochodzenia Niemiec,  przemysłowiec, był właścicielem ziemski na Bronowicach. Sprzedał w tym czasie swój folwark, z przeznaczeniem pod budowę świątyni. Ofiarował też swój dom na plebanię .  W miejscu majątku rodziny Sachów, w latach 1930–1938, powstał nowy kościół, pod wezwaniem Świętego Michała Archanioła; kościół murowany, autorstwa wybitnego wówczas architekta Oskara Sosnowskiego. Dwór Sachsa później mieścił plebanię tego nowopowstałego kościoła. 

  Dworek ten jest plebanią kościoła ewangelicko-augsburskiego pw. Świętej Trójcy w Lublinie. Ta późnobarokowa plebania została wybudowana w latach 1784-85 na fundamentach dworku ówczesnego właściciela tego terenu Adama Łaskarzewskiego. W pierwszej połowie XIX wieku budynek został rozbudowany według projektu Ludwika Radziszewskiego, budowniczego gubernialnego. I od tego czasu budynek nie był architektonicznie zmieniany. 

  Historie miasta tworzą też ciasta Cukiernia Chmielewski jest najstarszą (wciąż działającą) cukiernią w Lublinie. Pierwszy (otwarty w 1900 roku) niewielki sklepik cukierniczy małżeństwa Stanisławy i Władysława Chmielewskich mieścił się w kamienicy przy Krakowskim Przedmieściu 4. Został zakupiony za pieniądze z posagu Stanisławy Frank-Chmielewskiej.  Już w 1908 roku reklama tego miejsca polecała "znane ze swej dobroci ciasta, torty, cukry i lody" i mówiła, że "wszelkie zamówienia wykonywa wykwintnie, punktualnie po cenach najprzystępniejszych" ( Podróż do cukierni – Cukiernia Chmielewski, Rynek Lubelski )

Secesja to kierunek w sztuce, który rozwijał się na przełomie XIX i XX wieku. 
We Francji nazywano ją art nouveau i to określenie jest także używane w Polsce, a także -  Młoda Polska . Charakterystycznymi cechami stylu secesyjnego są: płynne, faliste linie, ornamentacja abstrakcyjna bądź roślinna,  swobodne układy kompozycyjne, asymetria, inspiracje sztuką japońską. Popularny element dekoracyjny stanowiły też głowy kobiece, maszkarony... 

  Ulica Sądowa - mała uliczka w centrum zabytkowym Lublina gdzie część kamieniczek ma jeszcze zachowany piękny charakter budynku z czasów gdy były budowane. W poszukiwaniu secesjii lubelskiej byłam na ulicy Sądowa aby zobaczyć kamienicę nr 6. W encyklopedii secesji ( muzeumsecesji.pl) ta kamienica była wymieniana jako przykład pięknej secesji lubelskiej:

  3 Maja - kolejna ulica w Lublinie z pięknymi stylowymi secesyjnymi kamienicami. Ulica ta do 1916 roku nazwała się Czechowska.

Zaułek Hartwigów - przez cały wrzesień 2023 wzdłuż schodów znajdowała się wystawa fotografii najsłynniejszego amerykańskiego fotografa – Ansela Adamsa . Ansel Adams  (1902-1984) najlepiej znany jest ze swoich fotografii krajobrazowych, w tym zdjęć parków narodowych ; znany z czarno-białych, niezwyklych zdjęć amerykańskiego Zachodu . Jego twórczość charakteryzowała się wielką wrażliwością na dziką przyrodę i zależało mu na jej zachowaniu w stanie niezmienionym przez człowieka.

  Lubelskie Centrum Konferencyjne znajduje się w centrum Lublina, przy zbiegu ulic: Aleje Racławickie i Grottgera.  Nowoczesny budynek został oddany do użytku w 2015 roku. Budnek ma dziewięć kondygnacji, w tym sześć nadziemnych. Elewacja wykonana jest z łączonych materiałów, część frontowa jest przeszklona. Na piątym piętrze znajduje się restauracja i taras z widokiem na miasto.

  Stanisław Koguciuk (1933–2021) to jeden z najbardziej rozpoznawalnych twórców ludowych z Lubelszczyzny, zwany Nikiforem z Pławanic. Jego twórczość przedstawiała różne tematy związane z życiem na wsi: pejzaże, sceny rodzajowe, obrzędowy ludowe i religijne oraz tzw. humory. Humory - były to obrazki do śmiechu, opatrzone krótkim komentarzem słownym z typowym dla artysty humorem i cieszyły się one  szczególną popularnością. Osobna grupę stanowią tematy religijne, oraz obrazy o tematyce patriotycznej.

Miasteczko Akademickim Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie. Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej powstał w październiku 1944 roku, trzy miesiące po wyzwoleniu Lublina spod okupacji hitlerowskiej. W Lublinie zebrała się znaczna grupa profesorów i innych pracowników naukowych, głównie z ośrodka lwowskiego oraz uczeni, którzy przeżyli okupację na Lubelszczyźnie. Powołany do życia Uniwersytet składał się z czterech Wydziałów: Lekarskiego, Rolnego, Weterynaryjnego i Przyrodniczego. 

Lubelska Spółdzielnia Mieszkaniowa LSM . Zawsze darzyłam tę dzielnicę ogromnym sentymentem, gdyż znaczną część mojego lubelskiego życia właśnie tam mieszkałam. W latach 70-tych plastycy z całej Polski pracowali na terenie osiedli Lubelskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. Pozostałością tych Lubelskich Spotkań Plastycznych są rzeźby i ścienne malowidła, mozaiki...

  "Jeśli cenimy nasze zasoby, będziemy marnować mniej" Sayaka Ganz -japońska rzeźbiarka     Ten obraz znalazlam w czasie mojego spaceru po dzielnicy Bronowice. Pierwsze wrażenie to: dziwny, osobliwy, niesamowity, straszny....Ale po przyjrzeniu się dokladnym tej instalacji bardzo ucieszyłam się, że widzę w Lublinie obraz/sztuke która jest "dziełem z odzysku". Inaczej mówiąc - jest to eco-art, eco-sztuka, sztuka ze śmieci, sztuka z odpadów, sztuka z recyklingu...

Mural  to dekoracyjne malarstwo scienne. Techniki murali obejmują freski, mozaiki, graffiti... Murale od niedawna stały się formą i oficjalnym nurtem sztuki. Polska sztuka uliczna street art jest zaliczana do jednych z najlepszych na świecie. Mam nadzieję, ze mały udział może mieć w tym też Lublin. Murali stale przybywa, większość mieszkańców i turystów lubi te kolorowe obrazy zamiast szarości kamienic; równocześnie dają one możliwość obcowania ze sztuką w przestrzeni miejskiej.

...kontynuacj a poprzedniego wpisu Wycinanki - znajdują się na ścianach stacji transformatorowej pomiędzy chodnikiem wzdłuż ulicy Zana i czteropiętrowym łamańcem przy ulicy Skierki 1. Niemal od zawsze była ona pokryta graffiti - a teraz pojawiły sie piękne wycinanki.  Twórcą tego muralu jest artysta z Chicago, Stany Zjednoczone,  Christian Paz . Przyjechał do Lublina w odwiedziny do rodziny żony, a także aby wziąć udział w Meeting of Styles (Międzynarodowy Festiwal Sztuki Graffiti). 

Kościół św. Piotra Apostoła w Lublinie - dawny kościół Barnardynek, później Jezuitów. Obecnie jest to kościół rektoralny. Późnobarokowa fasada kościoła od strony ulicy Bernardyńskiej (pierwsze zdjęcie), poniżej widok kościoła od ulicy Królewskiej.

Klasztor lubelski jest czwartą fundacją kapucyńską w Polsce (po Warszawie, Krakowie i Lwowie). Fundatorem był marszałek wielki litewski, książę Paweł Karol Sanguszko wraz z drug ą żoną Marianną z Lubomirskich.   Paweł Karol Sanguszko herbu Pogoń Litewska (1680-1750) pochodził ze znanej rodziny litewskiej, z jednego z najstarszych rodów magnackich. W latach 1739-1839 rodzina Sanguszków była właścicielami Lewartowa (Lubartowa). Książe Sanguszko przebudował pałac Sanguszków w Lubartowie, wzni ó sł kościół św. Anny i ufundował kościół i klasztor kapucynów.

    Ważn ą  częścią zabudowań klasztornych kościoła pw. św.Józefa jest dawny dwór obronny wybudowany w latach 1619-1622 dla wojewody belzkiego Rafała Leszczyńskiego. Architektem jego był Jakub Balina architekt fary kazimierskiej. W dworze mieścił się przez pewien czas zbór kalwiński (arianie). Dwór ten został przekształcony na klasztor dla sprowadzonych do Lublina karmelitanek bosych.