Secesja lubelska - ulica 3 Maja (i inne ulice Lublina)

 

3 Maja - kolejna ulica w Lublinie z pięknymi stylowymi secesyjnymi kamienicami. Ulica ta do 1916 roku nazwała się Czechowska.

W Lublinie pierwsza secesyjna kamienica powstała w 1904 roku. Zbudowana wg projektu architekta Eliasza Sidorskiego to kamienica przy 3 Maja 6, dawny hotel "Janina".
Szczególnie piekne są tutaj secesyjne metalowe balkony z elementami kwiatowymi. Dziś mieści się w niej kuratorium oświaty

Kamienica przy ulicy 3 Maja 8 - jej twórcą był architekt gubernialny Włodzimierz Sołowiew, twórca wiele kamienic o secesyjnym wystroju w Lublinie.

 
Ulica 3 Maja 12 kolejna kamienica zaprojektowana przez architekta Włodzimierza Sołowiewa.



Kamienica 3 Maja 18 została zbudowana pod koniec XIX lub na początku XX wieku według projektu Ksawerego Drozdowskiego. W przejeździe bramnym tej kamienicy znajdują się piękne dekoracje z gałązek liściastych.

 







3 Maja 22 - historia zabudowań tej posesji sięga lat 60- XIX wieku, kiedy to postawiono tutaj murowaną, jednopiętrową oficynę. W 1910 roku rozpoczęto prace nad budową murowanego, trzypiętrowego budynku frontowego, który ukończono w 1911. Te daty widać na kartuszu znajdującym się nad głównym wejściem.



Po lewej stronie budynku znajduje się tablica pamiątkową poświęcona Marianowi Tadeuszowi Mokrskiemu oficerowi marynarki wojennej.

Pamięci porucznika marynarki
Mariana Tadeusza Mokrskiego (16.01.1915 - 08.06.1940)
Oficera nawigacyjnego PRP “Orzeł”
Bohatera i patrioty, rodowitego lublinianina
Pod ten adres do matki porucznika dotarła wiadomość,
że jej syn wraz załogą “Orła”
polegał śmiercią marynarza dnia 8 czerwca 1940 r.
w akcji bojowej przeciwko marynarce niemieckiej
zginął walcząc o niepodległość Rzeczypospolitej polskiej 

źródło: internet

Tablica poświęcona pamięci Mariana Tadeusza Mokrskiego znajduje się na ścianie Grobowca Rodziny Mokrskich na cmentarzu Lipowa w Lublinie.

 

✶   ✶   ✶   ✶   ✶   ✶   ✶  

Inne przyklady secesjii lubelskiej

Kamienica Zamojska 23  jedna z najbardziej dekoracyjnych kamienic w Lublinie. Jest w bardzo złym stanie ale jeszcze widac jej piękno: jest ozdobiona niezwykłymi słonecznikami. Widać tu także inne elementy dekoracyjne. Mam nadzieje, ze kamienica ta zostanie odremontowana.




Krakowskie Przedmieście 24 - pierwsza wzmianka o tej kamienicy pochodzi z 1681 roku. W 1907 roku ówcześni właściciele Stefan i Zofia Radzikowscy przebudowali kamienicę według projektu Bronisława Kochanowskiego, nadając jej secesyjny wystrój. Na szczycie budynku umieszczono kartusz z datą 1907. Jest to bardzo zaniedbana kamienica.


Górna 13 - na rogu ulicy Dolnej Panny Marii i Górnej znajduje się narożna kamienica którą zaprojektował znany architekt Henryk Paprocki.
Szczególnie malowniczy jest secesyjny szczyt kamienicy, gdzie widać figury kobiet-syren z motylimi skrzydłami, ale tylko jedna syrena ma ogon ze zwijających się w spirale liści i kwiatów. Te dwie syreny trzymają wieniec z datą 1908”. Aż żal patrzeć na stan tej kamienicy, tym bardziej że inna kamienica tego architecta prezentuje się bardzo pięknie i okazale (Narutowicza 22).


 
 
 

Peowiaków 5 piękna kamienica zaprojektowana przez Bronisława Kochanowskiego. Na podwórze prowadzi ozdobna brama o ładnej dekoracji. 



Aleje Racławickie 6, architekt Włodzimierz Sołowiew. Ponownie na tej kamienicy widać typowy element secesyjny, choinkę.


Narutowicza 25 powstała według projektu Bronisława Kochanowskiego, jednego z głównych twórców secesji w naszym mieście. Podobno miała piękną fasadę, ale ta została skuta po 1945 roku. Pozostały piękne balkony secesyjne, witraże na klatce schodowej i secesyjna brama dekorowana wijącymi się łodygami polnej koniczyny.



 
  


Hanna Bieniaszkiewicz, Architektura secesyjna w Lublinie, Lublin 2005, Wydział Nauk Humanistycznych KUL

Brama Grodzka - Teatr NN”