Secesja lubelska - ulica Sądowa

 


Ulica Sądowa - mała uliczka w centrum zabytkowym Lublina gdzie część kamieniczek ma jeszcze zachowany piękny charakter budynku z czasów gdy były budowane.

W poszukiwaniu secesjii lubelskiej byłam na ulicy Sądowa aby zobaczyć kamienicę nr 6. W encyklopedii secesji (muzeumsecesji.pl) ta kamienica była wymieniana jako przykład pięknej secesji lubelskiej:

 "Secesyjnym wyróżnikiem tej kamienicy jest łukowato zaakcentowany szczyt, wypełniony prostokątnym oknem o ściętych rogach. Nad wejściem znajduje się kudłaty maszkaron, secesyjne są także oszczędne balustrady balkonów. Na klatce schodowej zachowały się bardzo ładne, zdobione ornamentami roślinno-geometrycznymi (tulipany, koła) drzwi do mieszkań. Oczywiście secesyjna jest balustrada schodów, ale także boki stopni zdobione są delikatnym kwiatowym motywem. Autorem projektu architektonicznego jest Włodzimierz Sołowiew." 

Wiadomość ta okazała się już od wielu lat nieaktualna. 

Kamienica została rozebrana i z budynku pozostała tylko ściana frontowa. Wewnątrz budynku były malowidła, zdobienia na klatce schodowej... Z artykułu z Dziennika Wschodniego, 20 listopada 2012, cytuję parę zdań:

"W tej sytuacji malowidła nie zostaną zachowane – .......– Dekoracje pochodzą z początku XX w. Nie przedstawiają większej wartości. To kicz, przykład odpustowego stylu. Potwierdzają to ekspertyzy niezależnych specjalistów. Kamienica była badana również przez komisję Narodowego Instytutu Dziedzictwa."
"Nie ma jednak szans, by zachować wnętrza przy ul. Sądowej. Byłoby to trudne choćby ze względów technicznych. Budynek jest bowiem w fatalnym stanie... Pochodząca z 1912 roku kamienica nie jest bowiem wpisana do rejestru zabytków."

źródło: internet

"Hotel Wieniawski powstał w miejscu kamienicy z 1912 roku. Zachowana z niej została jedynie oryginalna fasada i charakterystyczne elementy stylu secesyjnego, takie jak maszkaron nad wejściem i balustrady balkonów. Inspiracją dla nazwy hotelu była osoba genialnego skrzypka i kompozytora Henryka Wieniawskiego, urodzonego w Lublinie w 1835 roku. Motywem przewodnim aranżacji wnętrz są elementy związane z twórczością i życiem artysty." (ze strony hotelu)
 
 


Kamienica Sądowa 10 - budynek ma znaczek zabytek (obok numeru)



Przepiękna secesyjna brama


 
I cała sień pięknie odnowiona, z zachowanymi rzeźbami i malarstwem na ścianach




 





Kamienica Sądowa 4  na szczycie budynku znajduja sie dwa elementy architektonczne z przenikającymi się okręgami - to typowy element dla secesji. Wcześniej widziałam ten element na dwóch kamienicach w czasie mojego spaceru Wzdłuż Czechówki: pierwsza była to kamienica narożna, Staszica 7/Karmelicka 2; drugi budynek to: Cicha 5.


Kamienica Sądowa 4 - odbój w bramie kamienicy.  
źródło internet

Kamienica Sądowa 2 jest to fragment narożnej kamienicy Chopina11/Sądowa 2.
W górnej części fasady widać choinkę, charakterystyczny element dekoracyjny secesji.

Kolejny odbój bramny na ulicy Sądowej. Tym razem w bardziej ozdobnej postaci krasnala. Na szczęscie zachował sie ten jeden krasnal, gdyż po przeciwnej stronie bramy drugiego już nie ma.
Odboje, zwężające bramy, wprowadzano w celu ochrony ścian przejazdu przed obtłukiwaniem, zarysowaniem i innymi uszkodzeniami wywołanymi przez pojazdy konne. Odbojami mogły być kamienie polne, żelazne sztaby, mogły one też przyjmować bardziej zdobioną postać, np. żeliwnych krasnali

 

Hanna Bieniaszkiewicz, Architektura secesyjna w Lublinie, Lublin 2005, Wydział Nauk Humanistycznych KUL

Brama Grodzka - Teatr NN”