Polichromie Władysława Barwickiego w kościele św. Piotra Apostoła w Lublinie


Kościół św. Piotra Apostoła w Lublinie - dawny kościół Barnardynek, później Jezuitów. Obecnie jest to kościół rektoralny.
Późnobarokowa fasada kościoła od strony ulicy Bernardyńskiej (pierwsze zdjęcie), poniżej widok kościoła od ulicy Królewskiej.
 

W 1897 roku lubelski malarz Władysław Barwicki wykonał neorokokową polichromię na ścianach i sklepieniu kościoła św. Piotra Apostoła (do tej pory ściany kościoła były jedynie bielone). W co drugim przęśle nawy znajduje się półkolista nisza z iluzjonistycznym ołtarzem.
Polichomia w tym kościele jest pierwszym znanym monumentalnym dziełem Władysława Barwickiego.

 
Sklepienie prezbiterium
 



 
Malarstwo iluzjonistyczne - ściana po prawej stronie ołtarza


 
Malarstwo iluzjonistyczne - ściana po lewej stronie ołtarza




źródło:internet

źródło:internet


Półkolista nisza z iluzjonistycznym ołtarzem


Renesansowy Obraz Assunta, z XVI wieku. Rodzaj przedstawień Madonny z Dzieciątkiem stojącej na półksiężycu, na tle promieni słonecznych i krzewu jest zwany Assuntami.


Nisza iluzjonistyczna z barokowym obrazem Święta Rodzina
(XVII wiek). U górnej części owalny barokowy obraz przedstawiający św. Pawła Apostoła (XVIII wiek).


Nisza iluzjonistyczna z obrazem Sacra Conversazione i w górnej części owalny obraz przedstawiający św. Piotra Apostoła (XVIII wiek).


Obraz Sacra Conversazione - wczesny barok, powstał w 1 polowie XVII wieku. Sacra Conversazione (Święta rozmowa) to nazwa tematu obrazów przedstawiających stojącą lub siedzącą na tronie Matkę Bożą z dzieciątkiem Jezus w otoczeniu postaci świętych. Na tym obrazie są św. Józefa i św. Męczennica. Tron ustawiony jest na okrągłym trójstopniowym podwyższeniu, na jednym stopniu siedzi sześć miniaturowych lwów, rozmieszczonch półkoliście - cztery z nich z otwartymi paszczami. Stopy Marii znajdują się na wężu.


Władysław Barwicki (1865-1933) polski malarz, rzeźbiarz i poeta urodzony w Puławach. Przez długi okres swojego życia (aż do śmierci w 1933 roku) był związany z naszym miastem. Malarstwo studiował u Wandalina Strzaleckiego i Wojciecha Gersona w Warszawie.
Zadebiutował w 1888 roku wystawiając portrety rysunkowe w księgarni Michala Arcta przy ulicy Krakowskie Przedmieście 15 w Lublinie.
Malował głównie obrazy o tematyce religijnej, patriotyczne a także pejzaże i portrety. Był autorem licznych polichromii i malowideł dla kosciołów w Lublinie i w okolicach.
Ozdabiał nie tylko budynki kościelne; wykonał dekorację malarską dla Teatru letniego "Rusałka"; dla kawiarnii Emiliana Domańskiego mieszczącej się przy ulicy Namiestnikowskiej (obecnie Narutowicza 13) namalował obraz "Panorama Lublina od strony wjazdu zamojskiego; współpracował z Teatrem Miniatur w Lublinie, wykonując dekoracje do operetek.
Jest również twórcą kilka pomników nagrobkowych na cmentarzu w Lublinie.
Poza malarstwem zajmował się także pisaniem - jest autorem zbioru wierszy "Lublin w pieśni", w który wplecione zostały podania, legendy oraz opisy zwyczajów i obrzędów, a całość zaopatrzona została w autorskie ilustracje.

 

Katarzyna Tur-Marciszuk, Władysław Barwicki - Malarz, rzeźbiarz i poeta lubelski, Wiadomości Konserwatorskie Województwa Lubelskiego 2020, nr 22, s.151-178