Średniowieczne freski w kaplicy św.Trójcy na zamku lubelskim
Lublin jest miastem gdzie znajdują się cztery słynne malowidała ścienne o wyjatkowych wartościach historycznych i artystycznych. Powstały one w różnych okresach historycznych i odzwierciedlały czas w którym były tworzone. Bazowały one głównie na wzorach niepolskich; tylko jedno z tych czterech malowideł były wykonane przez polskich artystów.
* Polichromia Kaplicy Trójcy Świętej w Lublinie - powstała przed 1418 rokiem,
* Renesansowe freski o tematyce świeckiej w Piwnicy pod Fortuną - po 1596 roku,
* Fresk Sąd Ostateczny w Kaplicy Tyszkiewiczów, kościół Dominikanów - lata 1654-58,
* Iluzjonistyczne freski w katedrze lubelskiej - 1757 rok.
Kaplica Trójcy Świętej na Zamku Lubelskim jest jednym z najcenniejszych
zabytków sztuki średniowiecznej w Polsce. Ozdobiają ją malowidła bizantyńsko-ruskie z poczatku XV wieku. Polichromia
ta pokrywa niemal całą powierzchnię sklepień i ścian. Freski te zostały ufundowane
przez króla Władysława Jagiełłę, który wychowany na dworze wileńskim w atomsferze tradycjla cerkwii prawosławnej przywiązany był chrześcijaństwa wschodniego, stąd też taki charakter malarstwa znajduje się w kaplicy lubelskiej.
Prace malarskie w kaplicy wykonane były przez kilku malarzy, ale autorem większości fresków był główny mistrz Andrzej.
Konny wizerunek Jagiełły
Fragment kompozycji z napisem fundacyjnym
Scena fundacyjna Władysław Jagiełło klęczący przed Najświętszą Maryją Panną
Dekoracje lubelskiej kaplicy wykonano w technice fresku. Polegała ona na nanoszeniu roztartych z wodą barwników na mokrą zaprawę wapienną, do której dodano włókna lnu i słomy.