Cmentarz na ulicy Lipowej w Lublinie w jesiennych kolorach - Część 2
✮ Władysław Barwicki (1865-1933) malarz, rzeźbiarz, poeta
Urodził
się w Puławach. Uczył sie m.in. w warszawskiej pracowni Wojciecha
Gersona. Na przełomie wieków XIX i XX wykonał dekoracje malarska wnętrz
znanych lubelskich budynków, m.in. Teatru Letniego „Rusałka", a take
cukierni W. Rutkowskiego (Lublinianka) oraz cukierni
E. Domańskiego
(przy dzisiejszej ul. Narutowicza). Zasłynął zdobieniem kościołów
polichromiami, m.in. w 1899 r. wykonał polichromie w kościele pw. św.
Piotra Apostoła przy ul. Królewskiej w Lublinie.
Namalował bardzo
dużo obrazów do kośźba, wykonał m.in. nagrobek Henryka
Korczak-Swaryczewskiego na lubelskim cmentarzu przy ul. Lipowej. Pisał
wiersze, w 1915 r. opublikował tomik "Lublin w pieśni", będący rymowanym
przewodnikiem po zabytkach miasta, ozdobiony własnymi ilustracjami
przedstawiającymi legendy lubelskie. Niektóre jego prace powielano na
kartach pocztowych.
Współcześnie prace malarza znajdują się m.in. w
Muzeum Narodowym w Lublinie oraz w wielu kościołach. W Lublinie mieszkał
przy ul. Powiatowej 3 lub 5 m. 9 (obecnie ul. Żołnierzy Niepodległej).
Nie
założył rodziny. Zmarł w Lublinie, w wieku 67 lat, po „ciężkich
cierpieniach". Pochowany został w grobie rodziny Kozyrskich, z której
pochodziła, matka Władysława - Wincentyna."
informacja znajdujaca sie przy grobie Władysława Barwickiego
Tematykę rodzajowo-ludową wprowadził na cmentarz lubelski malarz, rzebiarz i poeta Władysław Barwicki (1865-1933). Jego podpis nosi rzeźba na nagrobku Henryka Korczaka Swaryczewskiego z 1904 roku. Przedstawia ona siedzącego niewidomego lirnika z ukraińską lirą korbową na kolanach. Towarzyszy mu chłopiec. Obaj wędrowcy ubrani są w ludowe sukmany i wysoko sznurowane łapcie. U stóp grajka leży kapelusz. Piękny pomnik.
Na cmentarzu Lipowa znajduje sie druga rzezba Władysława Barwickiego przedstawiajaca Józefa Sokoli Gałczyńskiego, aptekarza z Żółkiewki z 1909 r. Lirnik z instrumentem stoi na skałce. Ubrany jest w sukmanę, bufiaste portki i łapcie. Podobnie jak poprzedni, jest on starym człowiekiem z rozwichrzoną brodą. Gestem prawej ręki pociesza klęczącą u jego stóp płaczkę, która trzyma rozwinięty arkusz z inskrypcją. dobny temat zawiera kompozycja na pomniku.
Grupa pomników wyróżniająca się pod względem artystycznym; są to głównie rzeźby figuralne i można je znaleźć w wielu miejscach na cmentarzu. Do tej grupy wibitnych nagrobków zaliczane są także dzieła współczesne. Najstarszym z tej grupie jest pomnika dzieci Rudnickich, wykonany w 1884 roku przez Andrzeja Pruszyńskiego.
Nagrobek rodziny Bobrowskich jest jednym z najpiękniejszych pomników na cmentarzu - przedstawia on anioła z żałobnicą z 1888 roku.
Anioł, albo uskrzydlona postać, jest rzeźbą Antoniego Kurzawy na nagrobku Boczkowskich z 1893 roku. Rzeźbiarz Antoni Kurzawa pracował w zakładzie Adolfa Timmego w Lublinie.
społeczny i kulturalny, bibliotekarz. W Warszawie ukończył studia medyczne. Po otrzymaniu dyplomu lekarskiego (1887 rok) osiedlił się na stałe w Lublinie (jego stryj, Franciszek Jaczewski był wówczas biskupem ordynariuszem diecezji lubelskiej). Uważany był za wybitnego specjalistę chorob skórnych i wenerycznych.
Zmarł w w Warszawie ale pochowany jest na cmentarzu przy ulicy Lipowej w Lublinie w grobowcu swej zmarłej w 1896 roku w wieku 27 lat żony Heleny z Sachów.
W tym samym grobowcu jest pochowana również córka Jaczewskiego Maria Zaorska-Nawroczyńska (1895—1986).
Oryginalnym pomnikiem jest nagrobek Zygmunta Laskowskiego z czerwonego piaskowca, z 1913 r. Ta nowoczesna, kubistyczna rzeźzba jest kojarzona ze staroegipskimi maskami na sarkofagach.
Nagrobek Czempińskich z ok. 1900 roku z lubelskiego warsztatu Cyngosa Nowaka przedstawia anioła, opierającego się o krzyż na skałkach.
Zamyślona, spoglądająca w niebo młoda kobieta siedzi na nagrobku Stanisława Kwiatkowskiego z 1905 roku; rzeźba z warsztatu Adolfa Timmego.
Wśród rzeźby figuralnej na pomnikach cmentarnych można znaleźć wiele postaci Matki Boskiej na piedestale.
Pomnik rodziny Lewickich z 1900 roku z bogatym zdobnictwem szaty Matki Boskiej. Rzeźba pochodzi z warsztatu H. Żydoka w Warszawie. Ten rzeźbiarz był twórca "koronkowych" pięknych Madonn.
Pomnik Mater Dolorosa na nagrobku Tomasza Kostki; przypomina on piękne średniowieczne Madonny.
Nagrobek żeliwny
*Renata Sarzyńska-Janczak - Ukryty przekaz czy tylko "moda" - najstarsze nagrobki wolnomularskie na cmentarzu rzymskokatolickim przy ulicy Lipowej w Lublinie, Wiadomości Konserwatorskie, 2021