Kościół św.Andrzeja pochodzi z czasów państwa piastowskiego. Jest to najstarszy kościół Krakowa - powstał w
latach 1079-1098 i miał charakter obronny. Była to fundacja Sieciecha - palatyna Władysława Hermana. Zbudowany został w stylu romańskim, stąd te małe okienka, często podwójne i potrójne. Kościół został zbudowany z kamienia i mury kościelne są bardzo grube (1,6 m). Kościół ten pełnił także rolę twierdzy. Tutaj schronili się okoliczni mieszkańcy w czasie najazdu tatarskiego w 1241 roku (według Długosza).
Okno romańskie z wieży kościoła św.Andrzeja. Okno typowe dla tego okresu podzielone kolumienką na dwie czesci.
Podobno część murku wokół kościoła jest pozostałością obwarowań z 1243 roku kiedy to Konrad Mazowiecki walcząc o tron krakowski otoczył ten kościół wałem i fosą.
Barokowa brama w murze to wejście do kościoła św. Andrzeja.
Kiedy przychodziłam na wieczorne koncerty do sąsiedniego kościoła św. Piotra i Pawła starałam się być tu wcześniej aby posłuchać śpiewającej arie włoskie młodej pani stojącej przy murku. Śpiewała cudownie! I jak zauważyłam codziennie miała swoje grono słuchaczy.
Widok części kościoła św.Andrzeja z ogrodu zakonnego.
Barokowe hełmy wież dodano w XVII wieku.
Fragment ogrodu zakonnego znadującego się między kościołem św.Andrzeja i kościołem św.Piotra i Pawła.
Budynek na wprost - od 1802 roku była tu szkola podstawowa dla dziewcząt prowadzona przez siostry.
Przez mały dziedziniec wchodzi się do kościoła św.Andrzeja.
Widok na sąsiedni kościół św.Piotra i Pawła z małego dziedzińca kościoła św.Andrzeja. Do kościoła św. Andrzej schodzi się po kilku schodkach z poziomu ulicy Grodzkiej.
Od 1318 roku świątynia ta należy do
zakonu klarysek, najstarszego krakowskiego klasztoru żeńskiego. Jest niedostępna – zakon
klarysek ma bardzo surową regułę, kościół wewnątrz można więc obejrzeć
tylko przez metalową kratę…
Niewysoka sień kościelna ozdobiona dekoracjami stiukowymi; widać tu girlandy roślinne, aniołki...
Wnętrze kościoła jest niezwykłym kontrastem do prostoty architektury zewnętrznej tego budynku - jest bogate w dekoracje, zdobienia, malowidła; jest typowo barokowe. Ten barokowy wystrój wnętrza, pochodzi z czasów przebudowy na początku XVIII wieku. Dekoracje stiukowe wykonał m.in. Baltazar Fontana. Uwagę zwraca ambona w kształcie łodzi i rokokowe organy.
Nowy ołtarz z czarnego marmuru z obrazem św. Andrzeja Apostoła
i złoconymi posągami świętych Piotra i Pawła.
W absydzie znajduje się malowidło przedstawiające koronację Matki Bożej. Z początku XVIII wieku, czasu przebudowy kościoła, pochodzą chór muzyczny i złocona ambona w kształcie łodzi - jest to jedna z trzech ambon w Krakowie, które mają taki kształ.
Bardzo podoba mi się ta grupa aniołków siedząca na maszcie łodzi i rozglądająca się dokoła.Chór muzyczny na ścianie północnej kościoła. Na początku XIV wieku świątynię przekazano zgromadzeniu klarysek i wzbudowano dla nich przylegający od południa klasztor. Zdecydował o tym przyszły król, Władysław Łokietek z żoną, Jadwigą. Dobroczyńcami klasztoru byli: Elżbieta Łokietkówna, żona króla Węgier i jej brat Kazimierz, król Polski. Potem także król Kazimierz Jagiellończyk z żoną Elżbietą Rakuszanką. W skarbcu kościoła przechowywane są bezcenne relikiwarze z XIII wieku
oraz wizerunek Madonny z przełomu XII i XIII wieku.
W posiadaniu klarysek znajdują się najstarsze w Polsce figurki jasełkowe (druga połowa XIV wieku). Ofiarowała je zakonowi Elżbieta Łokietkówna, królowa Węgier.
