Najstarsze historyczne cmentarze Bostonu to Granary Burying Ground, King's Chapel Burying Ground, Old Burying Ground... Cmentarze te, podobnie jak wiele innych historycznych miejsc w Bostonie, stanowią ważne świadectwo bogatej historii tego miasta.
Granary Burying Ground to najczęściej odwiedzany historyczny cmentarz w Bostonie. Cmentarz ten został założony przez władze miasta Boston w 1660 roku z
powodu przepełnienia starego cmentarza (King's Chapel, tuż obok).
W czasie mojej wizyty w Athenaeum Boston widziałam fragmenty tego cmentarza przez okna biblioteki. Zdjęcie powyżej przedstawia fragment budynku Athenaeum.
Spoczywają tu bostończycy, sławni, niesławni i nieznani... Mężczyźni, kobiety, dzieci, purytanie, anglikanie, katolicy, Anglicy, Francuzi, Afrykanie, patrioci, torysi, drukarze, złotnicy, kupcy i zbieracze śmieci – wszyscy oni są pochowani w Granary Burying Ground.W
Granary znajdują się nagrobki dziewięciu gubernatorów Massachusetts, trzech
sygnatariuszy Deklaracji Niepodległości i wielu weteranów wojny o
niepodległość.
Jasny obelisk poświęcony jest rodzicom Benjamina Franklina, który urodził się w Bostonie.
Benjamin
Franklin (1706-1790) był amerykańskim pisarzem, naukowcem, wynalazcą,
mężem stanu, dyplomatą, drukarzem, wydawcą i filozofem politycznym. Franklin należał do najbardziej wpływowych intelektualistów swoich czasów. Był jednym z ojców założycieli Stanów Zjednoczonych; autorem i sygnatariuszem Deklaracji Niepodległości; a także pierwszym naczelnikiem poczty.
John Hancock (1737 -1793) jest najbardziej znany ze swojego dużego, ekstrawaganckiego podpisu na Deklaracji Niepodległości; był jednym z ojców założycieli Stanów Zjednoczonych, kupcem, mężem stanu i wybitnym patriotą rewolucji amerykańskiej. Był pierwszym i trzecim gubernatorem Wspólnoty Massachusetts.
Przeznaczył swój majątek na wspieranie idei patriotyzmu.
Pomnik John Hancock jest najwyższym nagrobkiem na cmentarzu i zastąpiła oryginalny nagrobek Hancocka, który uległ zniszczeniu i zaginął.
Na cmentarzu Granary Burying Ground znajduje się około 2345 nagrobków i grobowców, choć szacuje się, że pochowano tu 5000 osób.
✯ ✯ ✯ ✯ ✯ ✯ ✯ ✯
King's Chapel Burying Ground był pierwszym cmentarzem w Bostonie. Ten najstarszy cmentarz w Bostonie pierwotnie nazywał się Burying Place, a
dziś znany jest jako King's Chapel Burying Ground, mimo że nie jest
powiązany z żadnym kościołem. Założony w 1630 roku, (roku założenia Bostonu) cmentarz jest starszy od sąsiedniego kościoła King's Chapel o blisko 60 lat. Cmentarz powstał na terenie dawnej osady purytańskiej*.
Ci,
którzy zostali pochowani w pierwszych trzydziestu latach, to głównie
urodzeni w Anglii imigranci do Nowego Świata, szukający wolności
religijnej i nowych perspektyw. Dziś na cmentarzu pozostało około 600 nagrobków, upamiętniających ponad 1000 osób pochowanych w tym miejscu.
*Purytanie
byli angielskimi protestantami w XVI i XVII wieku, którzy dążyli do
uwolnienia Kościoła Anglii od praktyk, które uważali za
rzymskokatolickie. Chcieli aby kościół był bardziej protestanckim. Są oni również kojarzeni z surowym kodeksem moralnym, ceniąc ciężką pracę, samokontrolę i odrzucenie przyjemności. Purytanizm odegrał znaczącą rolę w historii Anglii i wczesnej Ameryki.
King's Chapel,
pierwszy kościół anglikański w purytańskim Bostonie. Został zbudowany
bezpośrednio na pierwszym purytańskim cmentarzu w mieście, założonym w
1630 roku. Znajduje sie tu krypta licząca ponad 260 lat.
Bartholomew Gedney (1698 - 1762) był kupcem z Bostonu.
Na jego nagrobku znajduje się tablica herbowa z czterema orłami. Jest to herb rodu Gedney.
Nagrobki puritanów były proste, symboliczne. Popularnym wizerunkiem był obraz duszy ze skrzydłami po obu stronach czaszki, która miała lecieć do nieba.
W 1630 roku pierwsze statki Wielkiej Migracji Purytanów wypłynęły do Nowego Świata pod dowództwem Johna Winthropa. Była to pierwsza duża fala kolonistów z Anglii. John Winthrop (1588 – 1649) był angielskim prawnikiem purytańskim i
czołową postacią w założeniu Kolonii Zatoki Massachusetts, drugiej co do
wielkości osady w Nowej Anglii po Kolonii Plymouth. Pełnił on funkcję gubernatora przez 12 z pierwszych 20 lat istnienia kolonii. Jego wizja kolonii jako purytańskiego miasta na wzgórzu zdominowały
rozwój kolonii Nowej Anglii, wpływając na rządy i religie sąsiednich
kolonii, a także Massachusetts. (z Wikipedii).
Ponad 20 000 purytanów przybyło do Ameryki, osiedlając się głównie w Nowej Anglii, między 1630 a 1642 rokiem, w okresie znanym jako Wielka Migracja Purytanów.
Kolonia Zatoki Massachusetts w Nowym Świecie była purytańską teokracją na początku lat 50. XVII wieku – to znaczy, jej przywódcy wierzyli, że ich władza pochodzi od Boga. Nie byli oni zbyt tolerancyjni wobec wyznawców innych religii, w rezultacie czego rząd purytański często prześladował i wydalał osoby o innych przekonaniach religijnych, które próbowały osiedlić się w miastach purytańskich.
Takim przykładem może być Mary Dyer (1611–1660), angielska purytanka, która później została kwakierką. Została powieszona w Bostonie za wielokrotne łamanie prawa zakazującego kwakrom wstępu do kolonii. Jest jedną z czterech straconych kwakrów znanych jako Męczennicy Bostońscy.
Skromna rzeźba przedstawiająca Mary Dyer autorstwa kwakierskiej rzeźbiarki Sylvii Shaw Judson, stoi
przed Kapitolem Stanowym Massachusetts w Bostonie.
