Sala Tycjana - sztuka włoskiego renesansu w Muzeum Izabelli Stewart Gardner w Bostonie


 
Izabella Stewart Gardner była pasjonatką sztuki włoskiej i to właśnie ta sztuka stanowi najważniejszą część zbiorów jej muzeum.
Dzięki pomocy wielu wybitnych doradców Gardner zgromadziła wspaniałą kolekcję dzieł sztuki, rzemiosła artystycznego, obiektów architektonicznych oraz rzadkich książek i rękopisów, która dziś stanowi jedną z najważniejszych kolekcji sztuki włoskiego renesansu w Ameryce. 
 
Tycjan (1488/90-1576) był najważniejszy artysta renesansowego malarstwa włoskiego.
Sala Tycjana stanowi tło dla jednych z najwspanialszych arcydzieł znajdujacych sie w Muzeum Izabelli Stewart Gardner w Bostonie. Dominuje w niej obraz Porwanie Europy.
autorstwa najważniejszego weneckiego malarza renesansu Tycjana, od którego pochodzi nazwa tej sali. 
Izabela uważała Porwanie Europy Tycjana za najważniejsze dzieło sztuki w swojej kolekcji. Był to pierwszy autentyczny obraz Tycjana, który dotarł do Stanów Zjednoczonych. 
Izabella otoczyla ten obraz niezwykle osobistą kolekcją przedmiotów, w tym tkaniną z jej  sukni balowej.
 

Tuż po lewej stronie arcydzieła Tycjana, znajduje się obraz Chrystus niosący krzyż (około 1505-1510). Dzieło to oparte jest na kompozycji Giovanniego Belliniego i zostało wykonane przez bliskiego naśladowcę artysty, prawdopodobnie Vincenza Catenę (ok. 1470–1531). 

Ten obraz był ulubionym obrazem Izabelli Stewart Gardner. Znajduje się on na małym stoliku, przed którym Isabella często stawiała wazon z fiołkami – muzeum nadal kontynuje tę tradycję
 

 
Obraz po lewej –Diego Velazquez (1628-1629) - Król Hiszpanii Filip IV
Portret Filipa IV Hiszpańskiego w kolekcji Izabelli Gardner jest wersją słynnego portretu z Prado w Madrycie i należy do serii portretów królów, które artysta namalował na dworze w 1623 roku. Portret z Prado został namalowany około 1628 roku, a wersja Izabelli Gardner wkrótce potem. 

W centrum znajduje się rzeźba przedstawiająca Bindo Altoviti wybitnego bankier i kolekcjonera sztuki. Przeciwnik rodziny Medyceuszy, która rządziła Florencją przez pokolenia, Altoviti spędził większość życia w Rzymie, gdzie dorobił się fortuny jako bankier papieży. 
Twórcą tej rzeźby był rzeźbiarz i złotnik Benvenuto Cellini (1500-1571). Popiersie to zostało pochwalone przez Michała Anioła, który uznał je za równe słynnym dziełom starożytnej Grecji i Rzymu.
Isabella umieściła tę rzeźbę w pobliżu autoportretu rywala Celliniego, Baccio Bandinellego.
 
Obraz po prawej - Baccio Bandinelli (1488 - 1560) - Autoportret, ok. 1545 roku. 
Bandinelli – włoski rzeźbiarz i malarz renesansowy, który zbudował swoją karierę służąc rodzinie Medyceuszy.
Bandinelli i jego twórczość często spotykały się z krytyką, m.in. ze strony Benvenuto Celliniego i Michała Anioła. 
 
 

Senator Wenecki - to popiersie z białego marmuru z XVIII wieku


Paris Bordone - Chrystus dyskutujący w świątyni, 1543–1547

Sofonisba Anguissola (1532 - 1625) - Joanna (Juana) Austriacka i młoda dziewczyna.
Isabella Stewart Gardner kupiła ten obraz jako dzieło Tycjana. Chociaż nie jest to dzieło Tycjana, powstał on dokładnie w tym samym czasie, gdy "Porwanie Europy" pojawiło się na hiszpańskim dworze. 

Sofonisba Anguissola była pierwszą artystką, która zdobyła międzynarodowe uznanie. W ciągu swojej długiej kariery była szanowana i doceniana przez takich artystów jak Michał Anioł i Anthony van Dyck.
Byla malarką nowej królowej Hiszpanii, Izabeli de Valois, która została trzecią żoną Filipa II. Uczyła młodą królową rysunku i namalowała liczne portrety rodziny królewskiej i członków dworu.
Portret przedstawia Joannę Austriacką (1535–1573) mecenaskę sztuki i wybitną osobę zajmującą się polityką. Córka Karola V, Joanna, poślubiła księcia Juana Portugalskiego. Po zaledwie dwóch latach małżeństwa Juan zmarł, a ona wróciła do Hiszpanii. Joanna poświęciła się później życiu zakonnemu. W 1557 roku założyła klasztor Descalzas Reales, który stał się ważnym ośrodkiem mecenatu artystycznego. Portret został namalowany w 1561 roku dla papieża i miał ukazać pobożność Joanny. Dziecko u jej boku to prawdopodobnie młody arystokratka, pod jej opieką, przygotowujący się do wstąpienia do klasztoru.
 

 Dzieło włoskiego artysty Liberale da Verona - Narodzenie Chrystusa z końca XV wieku i początku XVI 


Piękny obraz Dama grająca na lutni (znany również jako "Dziewczyna z lutnią") jest dziełem włoskiego artysty renesansu Bartolomeo Veneto. 
Na froncie obrazu znajduje się mała biała etykieta z napisem 1520, wskazującym datę namalowania obrazu.
Przedstawia on niezidentyfikowaną młodą kobietę, i uważa się, że obraz odzwierciedla wpływ Leonarda da Vinci. Dziewczyna nosi zibellino, modny dodatek wykonany z futra małej kuny, przewieszony przez lewe ramię, za lutnią.
 
✯    ✯    ✯
Isabella Stewart Gardner uwielbiała tkaniny i umiejetnie je wykorzystywała w całym muzeum, tworząc piękne wnętrza. 
Tkaniny, począwszy od kolekcji gobelinów po tkaniny dekoracyjne o oryginalnych wzorach i żywych kolorach - tworzyły niezwykłe tło dla wystawianych dzieł sztuki. 
  
Pozłacane i malowane krzesła z orzecha włoskiego, około 1773 roku, autorstwa Antonia Landucciego. W centrum tej galerii znajduje się sześć misternie rzeźbionych i złoconych krzeseł wykonanych dla Pałacu Borghese w Rzymie. Oparcia są pomalowane w kwiaty, owady i małe zwierzęta – każde krzesło ma inny wzór. Zaprojektowane do ustawienia przy ścianie jako dekoracja, a nie do użytku.
 
Ten perski dywan dworski, prawdopodobnie pochodzący z XVII wieku, stanowi tło dla słynnego obrazu Tycjana "Porwanie Europy" oraz grupy rokokowych foteli wykonanych dla Palazzo Borghese w Rzymie.

Isabella Stewart Gardner zakupiła ten wspaniały dywan od braci Benguiat w Londynie za 350 funtów w 1894 roku, za rekomendacją swojego przyjaciela, malarza Johna Singera Sargenta. 
Sargent bezskutecznie próbował wykorzystać ten dywan jako tło do swojego portretu Ady Rehan, ale, jak sam stwierdził: „Obraz… nigdy nie wyszedł. Za każdym razem, gdy umieszczałem na nim moją modelkę [Rehan], zasłaniała coś nieskończenie piękniejszego niż ona sama, więc zrezygnowałem i zrobiłem coś w rodzaju mapy dywanu jako wzoru”. 
  
 
Isabella otoczyła obraz Tycjana "Porwanie Europy" swoją osobistą kolekcją przedmiotów, w tym tkaniną z sukni balowej, zaprojektowanej przez jej ulubionego projektanta mody, Charlesa Fredericka Worth z Paryża.  
Isabella miała na sobie tę suknie na balu Myopia Hunt Club w South Hamilton w stanie Massachusetts w 1891 roku. 
Ten fragment sukni jest obecnie reprodukcją w muzeum.
 
Tkanina obiciowa lub odzieżowa, koniec XV wieku - początek XVI wieku
Ten misternie zdobiony aksamit pochodzi z dynastii Safawidów w Iranie, która panowała w latach 1501-1722. Tekstylia z tego okresu uważane są za szczytowe osiągnięcie irańskiego tkactwa. 
  

Rama, koniec XV – początek XVI wieku, Wenecja, Włochy. W centrum ramy znajduje się piękny, dekoracyjny fragment tkaniny.
W górnej części ramy znajduje się mały obraz przedstawiający "Boga Ojca błogosławiącego".  
  
Dziedziniec museum widziany z  okna sali Tycjana 


Muzeum Izabelli Stewart Gardner w Bostonie  - strona internetowa