Wspomnienie...

  Copley Square  to plac publiczny w dzielnicy Back Bay w Bostonie, znany z pięknych zabytkowych budynków,  które go otaczają . Znajduje sie tu Biblioteka Centralna , Kościół Trójcy Świętej,  Kościół Old South  i  Hotel Fairmont Copley Plaza.  Powyższe zdjęcie zostało wykonane od strony Biblioteki Centralnej. Na pierwszym planie widać kamienną kolumnę z rzeźbionym orłem. Motyw orła nawiązuje do bielika amerykańskiego jako ważnego symbolu w amerykańskiej sztuce i kulturze.   Na wprost znajduje si ę  Kościół Trójcy Świętej, a po prawej hotel Fairmont Copley Plaza .  

Sala Holenderska / Dutch room -   Zamiłowanie Izabelli Stewart Gardner do sztuki Europy Północnej nie było może tak powszechnie znane, jak jej fascynacja włoskim renesansem, ale była ona bardzo selektywna, jeśli chodzi o kupowanie holenderskich, niemieckich i angielskich obrazów, rzeźb i mebli.   W swoim muzeum Izabella zgromadziła wspaniałe obrazy największych malarzy Europy Północnej, takich jak Peter Paul Rubens, Albrecht Dürer i Hans Holbein.  W holenderskiej sali muzeum znajduje się kolekcja sztuki północnoeuropejskiej,  obejmująca  obrazy, rzeźby i meble.   Sala Holenderska odgrywała  ważną rolę  w życiu  Izabelli Stewart Gardner ;  czasami organizowała tam kolacje,  m.in. dla drużyny futbolowej Harvardu po ich zwycięstwie nad Yale w 1909 roku.

  Izabella Stewart Gardner była pasjonatką sztuki włoskiej i to właśnie ta sztuka stanowi najważniejszą część zbiorów jej muzeum. Dzięki pomocy wielu wybitnych doradców Gardner zgromadziła wspaniałą kolekcję dzieł sztuki, rzemiosła artystycznego, obiektów architektonicznych oraz rzadkich książek i rękopisów, która dziś stanowi jedną z najważniejszych kolekcji sztuki włoskiego renesansu w Ameryce.    

Muzeum Izabelli Stewart Gardner mieści wspaniałą kolekcję dzieł sztuki (obrazów, rzeźb),  rzemiosła artystycznego, architektury,  sztuki dekoracyjnej, dzieł architektonicznych, a także rzadkich książek i rękopisów.   Dziś jest to jedna z najważniejszych kolekcji sztuki włoskiego renesansu w Ameryce.   Sala Rafaela - n azwana na cześć słynnego malarza renesansu.  Rafael był znany jako jeden z najsłynniejszych artystów późnego renesansu dzięki swojemu malarstwu, architekturze i rysunkom. W 1898 roku Izabella Stewart Gardner przywiozła do Stanów Zjednoczonych pierwszy obraz Rafaela.  

Długa Galeria / Long Gallery w Muzeum Izabelli Stewart Gardner w Bostonie.    To długie pomieszczenie rozciągające się wzdłuż wschodniej ściany budynku jest nie tylko galerią sztuki, ale jednocześnie archiwum, biblioteką i kaplicą.   Znajduja sie tutaj eksponaty, obiekty od starożytności po przełom XX wieku: starożytne rzeźby, meble kościelne, współczesne listy, fotografie, rzadkie książki, renesansowe obrazy... Wszystko eksponowane na tle błękitu i złota. W Galerii Długiej znajduje się duża część literackich i historycznych rękopisów Isabelli Stewart Gardner, korespondencja osobista, rzadkie książki, piękne oprawy, zebrane listy i inne pamiątki.    Wiele ekspozycji w tym muzeum, nawiązuje do Włoch, a zwłaszcza do Wenecji.

Projekt Sali Gotyckiej /   Gothic Room  podobnie jak wielu innych sal muzealnych w Muzeum Izabelli Stewart Gardner w Bostonie, był zainspirowany podróżami Izabeli po świecie.   Wiele ekspozycji w tym muzeum, nawiązuje do Włoch, a zwłaszcza do Wenecji, ale ta sala  nawiązuje do licznych gotyckich katedr, które  Izabella odwiedziła w Anglii.    Sala jest bogato zdobiona obrazami, meblami, tkaninami i elementami architektonicznymi...     Za życia Isabelli Stewart Gardner Sala Gotycka była zamknięta dla zwiedzających. Była to prywatna przestrzeń Isabelli, w której spotykała się z przyjaciółmi.

  Isabella Stewart Gardner (1840–1924) była amerykańską kolekcjonerką sztuki, filantropką i mecenaską sztuki. Isabella Stewart Gardner urodziła się w zamożnej rodzinie w Nowym Jorku. Jej mężem był John "Jack" Gardner, potomek bogatej bostońskiej rodziny. Isabella dużo podróżowała, często w towarzystwie męża. Te podróże stały się dla Isabelli inspiracją do pasji kolekcjonowania dzieł sztuki.  Isabella i jej mąż, Jack Gardner, zapoczątkowali imponującą kolekcję dzieł sztuki, która pewnego dnia miała stać się częścią Muzeum Isabelli Stewart Gardner.

     Boston Public Garden -  Ogród Publiczny w Bostonie był pierwszym publicznym ogrodem botanicznym w Ameryce. Założony w 1837 roku przez George'a Meachama, architekta działającego w Bostonie w XIX wieku. Wygrał on konkurs na projekt ogrodu, otrzymując nagrodę w wysokości 100 dolarów. Ogród Publiczny w Bostonie, pe ł en historii i tradycji, jest jedną z największych atrakcji miasta. Od samego początku był on  miejscem atrakcyjnym pełnym kwiatów , z pięknie utrzymanymi alejkami i licznymi artystycznymi rzeźbami .

  W Bostonie, w pobliżu Boston Athenaeum , dwóch starych cmentarzy i naprzeciwko osiołka Demokratów , stoi Omni Parker House ,  zabytkowy hotel  położony przy 60 School Street  w Bostonie.  Założony w 1855 roku  przez Harveya Parkera .  Został otwarty w październiku 1855 roku i jest uznawany za najdłużej nieprzerwanie działający hotel w Stanach Zjednoczonych.   Obecny budynek został ukończony w 1927 roku.

  Stary Ratusz w Bostonie przy ulicy Szkolnej (School Stree) to piękny budynek, który pełnił swoją funkcję w latach 1865–1969.  Później mieściły się tu biura finansowe i prawnicze, a w piwnicy, zamkniętej w 2012 roku, była francuska restauracja. Obecnie w budynku tym znajduje się restauracja Ruth's Chris Steakhouse.   Przed budynkiem stoją dwie rzeźby – jedna przedstawia Benjamina Franklina, urodzonego w Bostonie (a nie w Filadelfii), i Josiaha Quincy, jednego z pierwszych burmistrzów miasta.   Znajduje się tam również niecodzienny posąg -  statua osła.

Najstarsze historyczne cmentarze Bostonu to Granary Burying Ground, King's Chapel Burying Ground, Old Burying Ground...  Cmentarze te, podobnie jak wiele innych historycznych miejsc w Bostonie, stanowią ważne świadectwo bogatej historii tego miasta. Granary Burying Ground  to najczęściej odwiedzany historyczny cmentarz w Bostonie.  Cmentarz ten został założony przez władze miasta Boston w 1660 roku z powodu  przepełnienia starego cmentarza  (King's Chapel, tuż obok). W czasie mojej wizyty w Athenaeum Boston widzia ł am fragmenty tego cmentarza przez okna biblioteki.  Zdjęcie powyżej przedstawia fragment budynku  Athenaeum .

Można śmiało powiedzieć, że żadna inna biblioteka  nie ma tak wyjątkowej atmosfery,  żadna inna biblioteka nie sprzyja tak intelektualnym aspiracjom  i duchowemu spokojowi. Gamaliel Bradford, 1931,  amerykański biograf, krytyk, poeta i dramaturg Założone w 1807 roku Boston Athenaeum pozostaje jedną z najstarszych prywatnych bibliotek w Stanach Zjednoczonych.   Zostało założone przez grupę mieszkanc ó w Bostonu, których celem było stworzenie wszechstronnej biblioteki publicznej.    Boston Athenaeum –  to wyjątkowe połączenie biblioteki, muzeum i centrum kulturalnego w pięknym, zabytkowym budynku.   Jest wiodącą niezależną biblioteką w Stanach Zjednoczonych  z kolekcją ponad 500 000 książek  w obiegu  i  zbiorami specjalnymi  obejmującymi około 100 000 rzadkich książek, map i rękopisów.  Biblioteka posiada również uznaną w całym kraju kolekcję dzieł sztuki,  od obrazów i rzeźb po grafiki  rysunków ...

... ale także sztuka, malarstwo i piękne murale na ścianach!   Biblioteka Centralna (znana również jako Biblioteka na Copley Square) to główna filia Biblioteki Publicznej w Bostonie w stanie Massachusetts, zajmująca cały kwartał Copley Square w dzielnicy Back Bay w Bostonie. Składa się z dwóch budynków: budynku McKima i budynku Johnsona. Biblioteka Centralna w Bostonie ma ponad dwuwiekową historię gromadzenia i udostępniania zbiorów, a jej otwarcie nastąpiło w 1895 roku.  Znajdują się w niej jedne z najważniejszych murali i instalacji sztuki publicznej w kraju.  

  John Singer Sargent (1856 – 1925) był amerykański artystą,  uważanym za czołowego portrecistę swojego pokolenia.  Urodził się we Florencji w rodzinie amerykańskiego lekarza.  Studiował malarstwo we Włoszech i Francji.    Karierę rozpoczął w Paryżu i tu w 1884 roku wywołał sensację na wystawie Paryskiego Salonu swoim obrazem Madame Gautreau. Wystawiony jako Madame X  obraz spowodował skargi publiczności na prowokacyjny, erotyczny charakter obrazu. Skandal skłonił Sargenta do przeprowadzki do Anglii. Osiadł w Londynie gdzie  s pecjalizował się w tworzeniu pi ę knych portretów angielskiej arystokracji, ukazujących piękno, bogactwo i luksus.  Pracował w całej Europie, na Bliskim Wschodzie i w Ameryce Północnej.  Jednak większość życia spędził w Europie.  Nie spędzał często dłuższych okresów w Stanach Zjednoczonych,  co skomentowal powieściopisarz Henry Jamesa:  Czy pan Sargent jest rzeczywiście amerykańskim malarzem?...