Katedra Wells - jedna z najpiękniejszych średniowiecznych katedr w Anglii
Katedra w Wells - może nie jest jednym z największych kościołów Anglii, ale jest bez wątpienia jednym z najpiękniejszych.
Budowana była od 1175 toku do 1490 roku.
Budowana była od 1175 toku do 1490 roku.
Wspaniała
fasada zachodnia z ok. 1230 roku jest jedną ogromną galerią średniowiecznych rzeźb; jest ich tu około 350 - na dole są sceny biblijne, następnie są królowie, biskupi i anioły, a na samej
górze znajduje się dwunastu apostołów.
Ta katedra jest dla mnie jedną z najpieknięjszych katedr jaka widziałam w czasie mojego pobytu w Anglii.
Budowa centralnej wieży katedry została zakończona w 1322 roku.
Została ona wybudowana na fundamentach które nie były wystraczająco
mocne aby wspierać tę konstrukcję. Przed 1338 rokiem wieża zaczęła osiadać i przechylać się nieco na zachód. Trzy wzmacniające łuki zostały skonstruowane przez mistrza murarskiego William Joy pod skrzyżowaniem nawy i transeptu -
tylko od strony wschodniej nie dodano tej konstrukcji łukowej.
Ten niezwykły projekt, często uważany za współczesny, został wykonany w latach 1338 - 1348 i jest nazywany nożycami "scissor arches".
Chrzcielnica z saksońskiego kościoła Aldhelm (ok. 705 rok) jest starsza od katedry
o ponad 400 lat.
Piękny widok w kierunku Kaplicy Bożej/Lady Chapel, z pięknym gwiezdnym sklepieniem.
Kapituła / Chapter House
Schody zużyte przez wiele stuleci prowadzą do imponującej sali kolumnowej, budowa której zakończyła się w 1306 roku. Ośmiokątna sala była miejscem zebrań zakonników.
✬ ✬ ✬ ✬ ✬ ✬
Katedra Wells - z wysokości,
czyli zwiedzania górnych części katedry.
czyli zwiedzania górnych części katedry.
Po przejsciu 250 stopni spiralnych schodów mała grupa, do której dołączyłam, zwiedzała dwa poziomy katedry - pierwszy, znajdujący sie tuż nad ostro zakończonymi oknami.
Drugi poziom, powyżej - to był dach głównej nawy, osiem otworów znajdujące się poniżej rzeźb dwunastu apostołów.
Zegar astronomiczny w Katedrze Wells, z około 1390 roku, jeden z najstarszych zegarów na świecie; obok znajduje się figura, Jack Blandifer, który wybija każdy kwadrans.
Południowy Transept
Dach głównej nawy katedry - wiekszość kontrukcji drewnianej pochodzi z lat 1212-14.
Na zachodnim zakończeniu dachu nawy widać osiem otworów. Były one używane przez średniowiecznych trębaczy, którzy grali niebiańskie fanfary w czasie Niedzieli Palmowej gdy procesja kierowała się do głównego, zachodniego wejścia Katedry.
Na zachodnim zakończeniu dachu nawy widać osiem otworów. Były one używane przez średniowiecznych trębaczy, którzy grali niebiańskie fanfary w czasie Niedzieli Palmowej gdy procesja kierowała się do głównego, zachodniego wejścia Katedry.
