Katedra Worcester w Anglii - krużganki, ogród, witraże...

Krużganki były zawsze centrum w domach zakonnych i klasztorach.

Krużganki to kryte przejścia otaczające wewnętrzny trawiasty dziedziniec lub ogród.
Te przejścia były miejscem do spacerów lub ceremonii, takich jak procesje; krużganki zapewniły również odrębne miejsca do pracy zakonników i administracji kościelnej.

Poniżej - północna ściana krużganków z arkadową ścianę zwróconą na południe była najjaśniejszą z czterech części krużganków. Prawdopodobnie dlatego ta część służyła jako skryptorium – pomieszczenie, w którym mnisi przepisywali lub komponowali rękopisy.

W przesłonach odzielających poszczególne miejsca pracy zakonników można zauważyć specjalne okna, wszystkie znajdują się w jednej linii. Te otwarcia umożliwiały sprawdzanie pracy zakonników.

Lawatorium (prawa strona zdjęcia, w rogu) - było wspólną umywalnią w klasztorze i w średniowiecznych opactwach. Mnisi myli się przed posiłkami; a więc lawatorium zwykle przylegało do refektarza.

Piękne są te rzeźbione zworniki w miejscach, gdzie przecinają się żebra sklepienia krużganków.

Wsporniki (corbel) przedstawiają anioły i każdy z nich ma przed sobą tarczę z wyrzeźbionymi literami; może są to inicjały artystów pracujących na zdobieniem tego krużganku. Nawet pies ma tarczę z literami.

Witraże Arts & Crafts z początku XX wieku autorstwa Jamesa Eadie Reid w oknach klasztoru Worcester. Większość okien w krużganku wypełniona jest witrażami z bogatą ekspozycją scen i postaci historycznych związanych z katedrą. Witraże przedstawiają historię kościoła w Wielkiej Brytanii od czasów najdawniejszych do schyłku średniowiecza.